Ενίσχυση του ανοσοποιητικού – πόσο ασφαλής είναι σε ασθενείς με αυτοάνοσα νοσήματα;

Ιστορικά η έννοια της ανοσίας ήταν συνώνυμη με την προστασία από λοιμογόνους παράγοντες. Οι μηχανισμοί όμως του ανοσοποιητικού συστήματος εμπλέκονται σε περισσότερες διαδικασίες: προστασία από μικρόβια, ιούς, μύκητες και παράσιτα / καταστροφή καρκινικών κυττάρων (ανοσολογική επιτήρηση) / μεταμοσχευμένοι ιστοί (απόρριψη μοσχεύματος).
Ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα είναι η καλύτερη άμυνα του οργανισμού. Πώς όμως διατηρούμε υγιές το ανοσοποιητικό μας και πόσο ασφαλή είναι τα σκευάσματα που προκαλούνε τόνωσή του, ειδικά για άτομα που πάσχουν από αυτοάνοσα νοσήματα;

H ομαλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος έγκειται στο να καταπολεμά, με την βοήθεια ειδικών κυττάρων, τους «εχθρούς» του οργανισμού μας απαντώντας στην επαφή με μικρόβια, συστατικά των μικροβίων, μακρομόρια και μικρές χημικές ουσίες που αναγνωρίζονται ως ξένες, ωστόσο ακόμη και στοιχεία του ίδιου του οργανισμού μπορεί να προκαλέσουν ανοσιακή απάντηση (αυτοάνοση απάντηση). Στις περιπτώσεις των αυτοάνοσων νοσημάτων ο οργανισμός στρέφεται ενάντια στο ίδιο του το σώμα και όχι ενάντια σε εισβολείς.

Το να προσπαθήσει κάποιος να ενισχύσει ένα ανοσοποιητικό σύστημα που νοσεί από αυτοάνοσο νόσημα μπορεί να οδηγήσει σε επιδείνωση της νόσου. Στη διεθνή βιβλιογραφία έχουν αναφερθεί περιπτώσεις ατόμων που εμφάνισαν έξαρση του αυτοάνοσου νοσήματος μετά από χρήση σκευασμάτων με γνωστές ιδιότητες ενίσχυσης του ανοσοποιητικού. Φαίνεται ότι φάρμακα ή συμπληρώματα διατροφής τα οποία τονώνουν το ανοσοποιητικό (π.χ. Echinacea) θα πρέπει να αποφεύγονται σε άτομα που πάσχουν από αυτοάνοσα νοσήματα. Είναι επίσης σαφές ότι άτομα που λαμβάνουν ανοσοκατασταλτικά ή ανοσοτροποποιητικά φάρμακα για την θεραπεία του αυτοάνοσου νοσήματος δεν πρέπει να λαμβάνουν συγχρόνως και σκευάσματα ενίσχυσης του ανοσοποιητικού.

Ένα άτομο με αυτοάνοσο νόσημα καλείται να ‘’προσέχει’’ το ανοσοποιητικό του. Οι τρεις τομείς που είναι πιο σημαντικοί για την προστασία του ανοσοποιητικού μας συστήματος είναι η διατροφή, η άσκηση και η μείωση του στρες. Η ισορροπημένη διατροφή μπορεί να συμβάλλει στη σωστή ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος. Σε αυτή τη διατροφή περιλαμβάνονται τροφές πλούσιες σε βιταμίνες, αντιοξεισωτικά, ιχνοστοιχεία, μέταλλα και φυτικές ίνες – αλλά όχι συμπληρώματα που μπορεί να ‘’πυροδοτήσουν’’ το ανοσοποιητικό. Η τακτική σωματική άσκηση και ο επαρκής ύπνος επίσης βοηθούν στην καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού. Η διακοπή του καπνίσματος είναι επίσης σημαντική καθώς ο καπνός επιβαρύνει το ανοσοποιητικό σύστημα, όπως επίσης και το αλκοόλ. Τέλος, το stress είναι γνωστό ότι επιβαρύνει το ανοσοποιητικό σύστημα και ενίοτε συνδέεται με έξαρση αυτοάνοσων νοσημάτων.



Ντόρα Σιμοπούλου – Ντόβα, Ρευματολόγος