Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
που λάμπει μεσ’ τη νύχτα τίποτ’ άλλο.
που λάμπει μεσ’ τη νύχτα τίποτ’ άλλο.
Πέρα μακριά, κάποιο στερνό σινιάλο
του καραβιού που φεύγει τίποτ΄άλλο.
Και μόνον ένα παράπονο μεγάλο
στα βάθη του μυαλού μου. Τίποτ’ άλλο
του καραβιού που φεύγει τίποτ΄άλλο.
Και μόνον ένα παράπονο μεγάλο
στα βάθη του μυαλού μου. Τίποτ’ άλλο
Το ποίημα δημοσιεύτηκε το 1939 και σκιαγραφεί με λυρική υποβλητικότητα μια νυχτερινή εικόνα αποχωρισμού. Η σκηνή διαδραματίζεται κάτω από το φως του φεγγαριού, που συντροφεύει τη μοναξιά του ποιητή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το blog ΟΛΑ ΛΑΘΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά σε άρθρα που αναδημοσιεύονται από διάφορα ιστολόγια. Δημοσιεύονται όλα για την δική σας ενημέρωση.