Ο Θαλασσόλυκος και άλλες ιστορίες

H είδηση που ακολουθεί είναι πέρα για πέρα αληθινή υπό την έννοια ότι έγινε "viral" σε πολλά διαδικτυακά μέσα, αναμεσά τους και αρκετά δήθεν σοβαρά και όπως ξέρουμε, όταν το λένε πολλοί σίγουρα έχουν δίκιο…

Το θέμα αφορά κάτι  ψαράδες, που τραβούσαν βίντεο και οι οποίοι ξαφνιάστηκαν, όταν είδαν έναν λύκο στη μέση του Παγασητικού να κολυμπάει. Σίγουρα δεν είναι καθημερινό θέαμα, ένας λύκος που κολυμπάει και αν δεν υπήρχε το βίντεο κανείς δεν θα πίστευε τους ψαράδες, που δεν φημίζονται στο κάτω κάτω για τη φιλαλήθειά τους. Τέλος πάντων το ερώτημα είναι «γιατί κολυμπούσε ο λύκος Γενάρη μήνα»; 

Η απάντηση είναι αυτονόητη, για να βρει την τροφή του!

Αυτό σκαρφίστηκε το τρολ, που συνέχισε γράφοντας  ότι σύμφωνα με "πληροφορίες" πρόκειται, λέει, για ένα μοναδικό είδος λύκων, που μπορούν να κολυμπούν για ώρες, αναζητώντας την τροφή τους σε περιοχές, που υπάρχουν και αιγοπρόβατα (!) Αυτό το είδος των λύκων απαντάται κυρίως στην Λατινική Αμερική. Οι λύκοι κολυμπούν από νησάκι σε νησάκι και αναζητούν την τροφή τους, που είναι ζώα της θάλασσας.

Το 90% αυτών τρέφονται αποκλειστικά με ψάρια. Ωστόσο, αρκετοί είναι και εκείνοι, που μπορούν να κολυμπήσουν ως και 12 χιλιόμετρα από την κοντινότερη ακτή, μέσα στο αρχιπέλαγος, για να αναζητήσουν κρέας.

Ως τώρα δηλαδή για πάνω από δέκα μέρες κανένα από τα σοβαρά σάιτς δεν έχει ελέγξει την ως άνω τρολιά, με αποτέλεσμα να μένει καταγεγραμμένο ότι ο θαλασσόλυκος που τρέφεται με καλαμάρια, συναγρίδες και αιγοπρόβατα και οπωσδήποτε πρέπει να έχει παλιά τραύματα από μάχες με καρχαρίες και λαρισαϊκούς αλιγάτορες.

Επίσης προέρχεται από τη Λατινική Αμερική και οι πρόγονοι του ήρθαν ακολουθώντας το Ρεύμα του Κόλπου. Παίρνουμε και εμείς την πρωτοβουλία ως στήλη να τον βαφτίσουμε επιστημονικά και ιδού το όνομα: Lupus Pisces Beos.  (To Beos προς τιμήν του sui generis Δημάρχου του Βόλου)

Φανταστείτε τώρα, να καταστραφούν όλοι οι τόμοι της ζωολογίας μετά από 20.000 χρόνια, αλλά για ένα καπρίτσιο της τύχης να μείνει ανέπαφη μια εκτύπωση του άρθρου από έναν  25χρονο φοιτητή Ιχθυοκαλλιεργειών Μεσολογγίου σε ένα φάκελο μαζί με άλλες διασταυρωμένες ειδήσεις από το αγαπημένο «κουλούρι», που θα αποκαλυφθεί από την αρχαιολογική σκαπάνη για να παρουσιαστεί ως αδιάσειστο ντοκουμέντο σε συνέδριο παλαιοζωολογίας.

Τι θα εικάσουν οι παλαιοντολόγοι του μέλλοντος για την εξέλιξη των ειδών;

Ο λόγος που ξεκινήσαμε με την είδηση αυτή, πέρα από το αυτονόητο επιστημονικό ενδιαφέρον, είναι για να εισάγουμε τον αναγνώστη στην έννοια της μπούρδας ως διακριτό στοιχείο έναντι της αλήθειας και του ψέματος.

Παρ ότι όλοι είμαστε στα λόγια έτοιμοι, να δείξουμε με το δάχτυλο την μπούρδα, με το που  την εντοπίζουμε σαν τον σπασίκλα μαθητή, γιατί αυτό δεν γίνεται στην πράξη;  Ο δημόσιος διάλογος βρίθει από μπούρδες. Από τις θαυματουργές ιδιότητες των εμβολίων κατά του κόβιντ, που θα αφάνιζε το μισό πληθυσμό της γης, ως την πολιτική και την οικονομία, δεν χρειάζεται να γράψουμε περισσότερα.

Δυστυχώς, απάντηση στο προηγούμενο ερώτημα δεν έχουμε. 

Ωστόσο θα παραπέμψουμε στον Harry G. Frankfurt, και στην εργασία του «On Bullshit» (Harry G. Frankfurt, On Bullshit, Princeton University Press, 2005), που επιχειρεί με ευρηματικό τρόπο να παρουσιάσει τη θεμελιώδη διαφορά του ψεύτη από τον μπουρδολόγο. Ο ψεύτης  σύμφωνα με τον Frankfurt, είναι αδύνατον να είναι ψεύτης, αν δεν ξέρει την αλήθεια και πολύ περισσότερο αν δεν την αναγνωρίζει ως τέτοια. Το αξιακό σύστημα του ψεύτη περιλαμβάνει, έστω και πλαγίως, την αξία της αλήθειας. Αυτός όμως που μπουρδολογεί, δεν έχει τέτοια προβλήματα, δεν είναι ούτε με το αληθινό ούτε με το ψεύτικο

Το μάτι του δεν είναι καθόλου στα γεγονότα, όπως είναι τα μάτια του έντιμου ανθρώπου και του ψεύτη,… Δεν τον ενδιαφέρει, αν τα πράγματα που λέει, περιγράφουν σωστά την πραγματικότητα. Απλώς τα διαλέγει, ή τα φτιάχνει, για να ταιριάζουν στο σκοπό του.

Λ.

πηγή