Τι σημαίνει η απόφαση του Αρείου Πάγου για την δικαίωση των τραπεζών και funds για τα κόκκινα δάνεια;

Του Γιώργου Π. Παυλόπουλου *

Το προφανές είναι ότι διευκολύνει τις κατασχέσεις κ τους πλειστηριασμούς.

Το πιο σκοτεινό είναι ότι νομιμοποιεί περαιτέρω την ασυδοσία.

Με το νόμο του 2003 για καθυστερημένα δάνεια , δεν προβλεπόταν η υποχρέωση να προτείνει η τράπεζα ρύθμιση στον δανειολήπτη (κοινώς κούρεμα), τα τραπεζικά κριτήρια ήταν «αυστηρά» και δεν υπήρχαν εταιρίες διαχείρισης δανείων που προέβαιναν σε πράξεις χωρίς να έχουν κατοχή των κόκκινων δανείων. Φυσικά τότε τα κόκκινα δάνεια ανέρχονται στο 3% των συνολικών.

Με το νόμο του ΣΥΡΙΖΑ του 2015 επιτράπηκε η μεταβίβαση των δανείων σε funds κ η διαχείριση τους, περιορίστηκε η προστασία του νόμου Κατσέλη για δανειολήπτες και αμέσως μετά διευκολύνθηκαν οι τράπεζες ώστε στους πλειστηριασμούς να μην προηγούνται το Δημόσιο κ οι αποζημιώσεις των εργαζομενων. Το μόνο καλό του νόμου του 2015 ήταν η πρόβλεψη για υποχρέωση υποβολής ρύθμισης στον δανειολήπτη πριν τους πλειστηριασμούς. Ας υπολογίσουμε επιπλέον ότι το 2019 από τους πρώτους νόμους που ψήφισε η ΝΔ ήταν η ασυλία των στελεχών στις τράπεζες κ στα funds.

 

Με την πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου , οι τράπεζες και τα funds έχουν το ελεύθερο να κάνουν πλειστηριασμούς όπως γουστάρουν και με οποίους όρους γουστάρουν. Χρησιμοποιούν το πλαίσιο του 2003 για να μην κάνουν πρόταση ρύθμισης και του 2015 για τα υπόλοιπα. Πρακτικά δηλαδή μαζικοί πλειστηριασμοί για τους πολλούς και δυνατότητα ευνοϊκής ρύθμισης στους ημέτερους.

Στο θέμα των κόκκινων δανείων ΣΥΡΙΖΑ , ΝΔ, Δικαστικοί, δουλεύουνε μαζι.

* Ο Γιώργος Π. Παυλόπουλος σπούδασε οικονομικά στην Αθήνα και στο Έσεξ. Εργάζεται και δραστηριοποιείται συνδικαλιστικά στον τραπεζικό κλάδο.

Πηγή: antapocrisis.gr

via