Η κακή ιδέα που δεν πεθαίνει

Της Νικόλ Λειβαδάρη

Εάν ο καπιταλισμός παραμένει ο μοναδικός δημοκρατικός μηχανισμός εξασφάλισης προόδου και γενικής ευημερίας, τότε μάλλον κάτι πάει στραβά με τα εν Ελλάδι εργαλεία του.

Ή, τουλάχιστον, με την εφαρμοσμένη πολιτική των αρχών του που λένε ότι η οικονομία της ελεύθερης αγοράς επιβραβεύει πάντοτε εκείνους που είναι πρόθυμοι να εργαστούν σκληρά.

Δεν είναι μόνον τα στοιχεία της Eurostat -τα οποία συνηθίζει να παρακάμπτει, ή και να αμφισβητεί, η κυβέρνηση- που δείχνουν ότι οι (σκληρά) εργαζόμενοι Έλληνες έχουν τους τρίτους χειρότερους μισθούς στην Ευρώπη: Το 2023 ο μέσος ετήσιος μισθός στην Ελλάδα ήταν μόλις 17.000 ευρώ, με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο στα 37.900 ευρώ. Ήταν, δηλαδή, χαμηλότερος ακόμη κι από τις μισές αποδοχές των άλλων Ευρωπαίων και οι μόνες χώρες που βρίσκονταν σε χαμηλότερο επίπεδο από την Ελλάδα ήταν η Ουγγαρία με 16.900 ευρώ και η Βουλγαρία με 13.500 ευρώ.

Είναι, πολύ περισσότερο, τα στοιχεία του ΟΟΣΑ που επιβεβαιώνουν ότι η Ελλάδα παραμένει καθηλωμένη στα υπόγεια του αναπτυγμένου κόσμου. Υστερεί μακράν σε βασικές συνιστώσες της συλλογικής ευημερίας, από το εισόδημα και τον πλούτο, έως τη στέγαση, την υγεία και τον βαθμό ικανοποίησης από την ποιότητα ζωής: Είναι τρίτη από το τέλος μεταξύ 34 χωρών σε επίπεδο μισθών, αφήνοντας πίσω της μόνο το Μεξικό και την Κολομβία.

Είναι πρώτη στην Ευρώπη σε απλήρωτα ενοίκια και ληξιπρόθεσμες οφειλές, είναι πρώτη σε ποσοστό πολιτών που δεν μπορούν να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους, είναι τέταρτη από το τέλος στον δείκτη ικανοποίησης από το επίπεδο διαβίωσης.

Η κυβέρνηση αντιτείνει πως, παρά το χάσμα, έχουμε υψηλούς ρυθμούς σύγκλισης. Και επιμένει πως η μοναδική συνταγή για καλύτερους μισθούς είναι η ανάπτυξη, οι επενδύσεις που θα δημιουργήσουν νέο πλούτο και θα διαχύσουν γενική ευημερία. Ο ΟΟΣΑ όμως την διαψεύδει και πάλι: Τα στοιχεία του Οργανισμού λένε ότι οι μισθολογικές αποκλίσεις με τον υπόλοιπο κόσμο επιδεινώθηκαν στην πρώτη τριετία της θητείας της, στο διάστημα 2019-2022.

Κοινώς, δείχνουν μια ακόμη έμπρακτη αποτυχία των trickle down economics, του μοντέλου που λέει πως όταν αυξάνεται ο πλούτος αυξάνονται και οι μισθοί και η συλλογική ευημερία. Ή άλλως, επιβεβαιώνουν εκείνο που έλεγε εδώ και μία δεκαετία ο Πολ Κρούγκμαν: ότι τα trickle down economics είναι «μια πολύ κακή ιδέα που αρνείται να πεθάνει»…

Πηγή: naftemporiki.gr

via

photo/pixabay