Τα "απίθανα" που γίναν πιθανά…

Και όμως, κάποτε ήμουν πουλί, και μ’ αγαπούσαν πολλοί…

"Η αλαζονεία σε πλήρη άνθιση παράγει ένα καρπό

που ο θερισμός του είναι γεμάτος κλάμα".

Αισχύλος, αρχαίος τραγικός ποιητής

"Τα απίθανα έγιναν πιθανά», ψέλλισε ο «παντοδύναμος» πρωθυπουργός φανερά εκτός τόπου και χρόνου. Τυφλωμένος οριστικά και ανεπανόρθωτα από την έπαρση βλέπει «κυματισμούς", ενώ βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα, και ζητάει στο υπουργικό συμβούλιο να κάνουν όλοι μαζί ένα άλμα μεγαλύτερο από τη φθορά.

Μάλιστα, ετοιμάζεται, λοιπόν, για το μεγάλο πήδημα. Άλμα στο κενό, μάλλον, εννοεί. Βυθισμένος στην άγνοια ο άρχων του επιτελικού κράτους, αγνοούσε τα πάντα, πλανήθηκε πλάνην οικτρά, ξεγελάστηκε και την έπαθε. Και τόσες παρακολουθήσεις τι έγιναν; Πήγαν στράφι; Εδώ και μύγα να πετάει το καθεστώς Μητσοτάκη την παρακολουθεί και ενημερώνεται! Και αφού ξεγελάστηκε, γιατί ενορχήστρωσε στη συνέχεια το «μπάζωμα» της αλήθειας;

Καλά πως τα σκάτωσε έτσι ο Κυριάκος…

Και αυτά τα άτιμα τα γεγονότα, γιατί δεν καθόντουσαν στα αυγά τους να χειραγωγηθούν, να γίνουν απλά συμβάντα, και στο κάτω-κάτω θα μπορούσαν να συλληφθούν. Ναι, να συλληφθούν τα γεγονότα, τα ίδια τα γεγονότα. Έτσι θα είχαμε τώρα σταθερότητα και θα δεν γινόταν όλος αυτός ο κακός χαμός. Στο κάτω-κάτω «για ένα κωλοτραίνο θα πέσει η κυβέρνηση», όπως είπε και εκείνος ο οπαδός του Μητσοτάκη, που συνομιλούσε με τον Πορτοσάλτε και τον Ψαριανό, και τι έγινε που έχασαν την ζωή τους 57 επιβάτες;! Να είναι καλά ο πολυχρονεμένος μας πρωθυπουργός, τι ψάχνετε να βρείτε παραπέρα; Περασμένα, ξεχασμένα.

Και τώρα τι γίνεται; Ο ψεύτης πρωθυπουργός, που έγινε τηλεοπτικό νούμερο, τι θα απογίνει; Θα βγει στην σύνταξη, να λιάζει τ’ αχαμνά του; Αχ, και τι ωραία που πηδούν οι ποντικοί από το καράβι που σιγοβυθίζεται, άλλωστε, όπως έλεγε και ο καρδινάλιος Ρισελιέ, η προδοσία είναι θέμα ημερομηνίας. Αναμφίβολα, η χειρότερη παγίδα που πέφτει κάποιος καμαρωτός-καμαρωτός είναι αυτή που έστησε ο ίδιος.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά ξετσούμισε και η αξιοθρήνητη αριστερά και θέλει να φτιάξει «λαϊκό μέτωπο», τυφλωμένη το ίδιο με τον Μητσοτάκη, αδυνατεί να χωνέψει, ότι δεν μπορεί να γλείψει ούτε ένα κόκαλο από την φθορά της κυβέρνησης. Αντίθετα, «πέφτει» εκείνος δημοσκοπικά, πέφτει και η αριστερά. Σύμφωνα με δημοσκόπηση, οκτώ στους δέκα δεν εμπιστεύονται την νομοθετική και την εκτελεστική εξουσία, ενώ επτά στους δέκα ούτε την δικαιοσύνη εμπιστεύονται. Αλλά ακόμα και μ’ αυτά τα «ευρήματα», οι δημοσκόποι σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Γιατί; Γιατί αγνοούν το βάθος, κατά πως λένε, της κοινωνικής δυσαρέσκειας.

Και που είσαι ακόμη…

(Κ)Λέον)

Δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ.256, Φεβρουάριος 2025

πηγή