Στον ιστό της σατανικής HI-TECH Ονειροπαγίδας

 

Ονειροπαγίδες κατασκεύασαν αρχικά οι Ινδιάνοι Τσιπέουα (ή Οτζίμπουε), που στη γλώσσα τους ονομάζεται asabikeshiinh. Τις κατασκεύαζαν πλέκοντας σε δίχτυ κλωστές από νεύρα μέσα σε στεφάνια από ξύλο ιτιάς, με μια πλέξη που θύμιζε ιστό αράχνης. Τις διακοσμούσαν κυρίως με χάντρες και φτερά.

Μετά τις κρεμούσαν πάνω από τα κρεβάτια των παιδιών, για να τα προστατέψουν από τα κακά όνειρα. Με τον καιρό και καθώς το παιδί μεγάλωνε, η ονειροπαγίδα εφθείρετο και εκαταστρέφετο. Υποτίθεται ότι μόνο τα καλά όνειρα μπορούσαν να περάσουν από την κεντρική τρύπα της ονειροπαγίδας, ενώ τα κακά σκάλωναν και έμεναν παγιδευμένα. Στη συνέχεια, τα παγιδευμένα κακά όνειρα θα διαλύονταν με το πρώτο φως της αυγής. Επικρατούσε η αντίληψη ότι τα καλά όνειρα στη συνέχεια πραγματοποιούνταν, αλλά αυτό δεν είναι επιβεβαιωμένο.

Σύμφωνα με την παράδοση των Ινδιάνων Λακότα (Σιού), ο διδάσκαλος της σοφίας Iktomi εμφανίστηκε σε όραμα που είχε ένας πνευματικός αρχηγός των Λακότα, παίρνοντας τη μορφή μιας πολύ σοφής αράχνης. Αρχικά του μίλησε σε μια πνευματική γλώσσα που μόνο οι αρχηγοί των Λακότα κατανοούσαν. Έπειτα καθώς μιλούσε, πήρε το στεφάνι από ιτιά που κατείχε ο αρχηγός, και που ήταν διακοσμημένο με φτερά, χάντρες, τρίχες αλόγου και διάφορες προσφορές, κι άρχισε να υφαίνει σ’ αυτό ένα δίχτυ από την εξωτερική μεριά προς το κέντρο. Του είπε ακόμα, ότι προϋπόθεση για να λειτουργήσει η ονειροπαγίδα είναι η πίστη στο Μεγάλο Πνεύμα.

Η χρήση του αντικειμένου γενικεύθηκε και σε άλλα ινδιάνικα έθνη, ειδικά στη δεκαετία 1960-1970, όπου αναπτύχθηκε το ινδιάνικο κίνημα. Στη συνέχεια άτομα και ομάδες του χώρου της Νέας Εποχής άρχισαν να κατασκευάζουν, κι ακόμα να πωλούν ονειροπαγίδες. Αυτή η πρακτική καταδικάζεται από τους Ινδιάνους ως σφετερισμός του πολιτισμού τους.[1]

Στο βιβλίο του Φράνσις Ντέσμοντ με τίτλο «Τα έθιμα των Τσιπέουα»[2] υπάρχει εκτενής καταγραφή των πληροφοριών που λαμβάνονται μεταξύ 1907 και 1925 από τα μέλη της φυλής Chippewa, που συνέλεξε το Γραφείο Αμερικανικής Εθνολογίας, και το Εθνικό Μουσείο των ΗΠΑ, σχετικά με διάφορους καταυλισμούς των Ινδιάνων Chippewa στην Μινεσότα, το Ουισκόνσιν και στο Οντάριο του Καναδά που περιλαμβάνουν αναφορές στη σημασία των ονείρων.

Η ανθρωπότητα επίσης έχει προσπαθήσει να ελέγξει τα όνειρα της,[3] καθώς εντόπισε την κατάσταση όπου ο άνθρωπος βιώνει ένα συνειδητό όνειρο. Συνειδητό όνειρο (διαυγές όνειρο) είναι κάθε όνειρο κατά τη διάρκεια του οποίου το άτομο έχει συνείδηση ότι ονειρεύεται, ενώ το όνειρο είναι σε πλήρη εξέλιξη. Κατά τη διάρκεια του συνειδητού ονείρου, είναι δυνατό να ασκήσει κανείς έλεγχο πάνω στο ονειρικό περιβάλλον και να κάνει πράγματα που αλλιώς θα ήταν αδύνατο να κάνει στη φυσική πραγματικότητα.

Ένα συνειδητό όνειρο μπορεί να αρχίσει με έναν από τους εξής δύο τρόπους. Ένα συνειδητό όνειρο από όνειρο (DILD – dream-initiated lucid dream) αρχίζει ως κανονικό όνειρο και το άτομο σε κάποια στιγμή λογικά καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ονειρεύεται – χωρίς αυτό να τον αφυπνίσει. Ένα συνειδητό όνειρο από εγρήγορση (WILD – wake initiated lucid dream) επιτυγχάνεται όταν το άτομο από την πλήρη εγρήγορση μεταβαίνει σε όνειρο χωρίς διακοπή στην συνείδηση.

Το συνειδητό όνειρο έχει μελετηθεί επιστημονικά και η δυνατότητα επίτευξής του θεωρείται πλέον τεκμηριωμένη. Ερευνητές όπως ο Allan Hobson με τη νευροφυσιολογική προσέγγιση του στο όνειρο (νευροβιολογικό μοντέλο) έχει βοηθήσει να γίνει το συνειδητό όνειρο, λιγότερο θεωρητικό και ατεκμηρίωτο. Ο Hobson προσπάθησε να περιγράψει το τι συμβαίνει στον εγκέφαλο κατά το συνειδητό όνειρο. Το πρώτο βήμα για το συνειδητό όνειρο είναι να αναγνωρίσει κανείς ότι ονειρεύεται και αυτή η αναγνώριση πιθανότατα συμβαίνει στον πλαγιοπίσθιο προμετωπιαίο φλοιό, ο οποίος είναι μία από τις λίγες περιοχές που απενεργοποιούνται κατά τον ύπνο REM και όπου γίνεται η επεξεργασία της μνήμης. Αφ’ ότου η περιοχή ενεργοποιηθεί και το άτομο συνειδητοποιήσει ότι ονειρεύεται, θα πρέπει να είναι προσεκτικός ώστε αφ’ ενός να αφήσει την ονειρική ψευδαίσθηση να συνεχίζεται, αφ’ ετέρου να κρατήσει την επίγνωση ότι είναι όνειρο. Η διαδικασία μπορεί να ειδωθεί ως ισορροπία μεταξύ συνείδησης και συναισθήματος. Για την διατήρηση της ισορροπίας, οι αμυγδαλές και ο παραϊπποκάμπειος φλοιός πρέπει πιθανόν να βρίσκονται σε χαμηλότερα επίπεδα διέγερσης. Η παράταση των έντονων ονειρικών ψευδαισθήσεων ίσως απαιτεί να παραμένει η γέφυρα και ο φλοιός της βρεγματοϊνιακής συμβολής ενεργός.

Πολιτισμική ιστορία

Αν και έγινε ευρύτερα γνωστό μόνο κατά τις τελευταίες δεκαετίες, το συνειδητό όνειρο δεν είναι μοντέρνα ανακάλυψη. Κατά τον 5ο μ.χ. αιώνα, ένα πολύ πρώιμο παράδειγμα συνειδητού ονείρου είναι ένα γράμμα του αγ. Αυγουστίνου το 415. Τον 8ο αιώνα, Θιβετιανοί βουδιστές εφάρμοζαν μία μορφή γιόγκα που υποτίθεται ότι διατηρούσε πλήρη εγρήγορση κατά τη διάρκεια του ύπνου. Μία πρώιμη καταγραφή συνειδητού ονείρου, βρίσκεται σε έργο του ιατρού και φιλόσοφου Sir Thomas Browne (1605-1682). Ο Browne ήταν ενθουσιασμένος με την ονειρική πραγματικότητα και κατέγραψε την δική του ικανότητα για συνειδητό όνειρο στο έργο του Religio Medici: «…ωστόσο σε ένα όνειρο μπορώ να συνθέσω μία ολόκληρη κωμωδία, να παρακολουθήσω τη δράση, να αναγνωρίσω τους αστεϊσμούς και να γελάσω ξυπνώντας με την αλαζονεία που φανερώνουν…». Ο Marquis d’Hervey του Saint-Denys, ήταν πιθανόν ο πρώτος που διατύπωσε την άποψη ότι είναι δυνατό ο καθένας να μάθει να ονειρεύεται συνειδητά.

Το 1867, δημοσίευσε το βιβλίο του Les Reves et les Moyens de Les Diriger; Observations Pratiques (Τα όνειρα και πώς να τα καθοδηγήσετε: πρακτικές παρατηρήσεις), στο οποίο κατέγραψε τα αποτελέσματα των 20ετών ερευνών του πάνω στα όνειρα. Ο όρος «Lucid Dream (συνειδητό όνειρο) δημιουργήθηκε από τον Γερμανό συγγραφέα και ψυχίατρο Frederik van Eeden σε άρθρο του το 1913 με τίτλο A Study of Dreams (Μία μελέτη των ονείρων). Ωστόσο το άρθρο παρέμεινε κατά κύριο λόγο στην αφάνεια και δεν έγινε γνωστό στην επιστημονική κοινότητα. Ο αγγλικός όρος Lucid Dream (φωτεινό, διαυγές όνειρο) θεωρείται από αρκετούς παραπλανητικός γιατί σημαίνει περισσότερα από απλώς καθαρό ή ζωντανό όνειρο. Καλύτερος όρος θα ήταν ο αντίστοιχος του ελληνικού όρου συνειδητό όνειρο: «conscious dream». Ωστόσο ο συγγραφέας χρησιμοποίησε αρχικά τον όρο με την έννοια της επίγνωσης, όπως στην πρόταση ‘lucid interval’ (φωτεινό διάλειμμα) που χρησιμοποιείται για κάποιον που βρίσκεται σε παροδική ύφεση από ψύχωση. Υπό αυτήν την έννοια ο όρος του van Eeden μπορεί ακόμη να θεωρηθεί κατάλληλος. Στη δεκαετία του ’50, κυνηγοί στη Μαλαισία αναφέρεται ότι έκαναν εκτενή χρήση του συνειδητού ονείρου για εξασφάλιση νοητικής ευεξίας, αν και κατοπινές μελέτες διέψευσαν τους ισχυρισμούς τους. Στις καλές τέχνες σχετικό θέμα έχει ο σουρεαλιστικός πίνακας του 1944 του Σαλβαντόρ Νταλί, που λέγεται «όνειρο που προκαλείται από το πέταγμα της μέλισσας γύρω από ένα ρόδι ένα δευτερόλεπτο πριν το ξύπνημα»…

Όλα αυτά τα ενδιαφέροντα οι επιστήμονες προσπαθούν να τα δοκιμάσουν στον παγκόσμιο πληθυσμό (άγνωστο με τι μελλοντικούς σκοπούς και με πρόσχημα πάντα την ίαση από ασθένειες –στην περίπτωση αυτή από εφιάλτες) και ιδίως στους «καλωδιωμένους» ανθρώπους που χρησιμοποιούν έξυπνο κινητό τηλέφωνο κ.τ.λ.

Ένα από τα μεγαλύτερα όνειρα του ανθρώπου, αλλά και των εξουσιαστών υπήρξε ανέκαθεν να ελέγξουν τα ίδια τα… όνειρα! Την επικράτεια δηλαδή εκείνη όπου ο νους και το ασυνείδητο φαίνεται να είναι παντοδύναμα και πέρα από τον έλεγχό μας.

Σε άρθρο της 9 Σεπτεμβρίου 2012[4] διαβάζουμε πως για πρώτη φορά, επιστήμονες του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης ανακοίνωσαν πως κατάφεραν να καθοδηγήσουν και να διαμορφώσουν τα όνειρα αρουραίων.

Οι επιστήμονες, με το πείραμά τους, αξιοποίησαν τον τρόπο με τον οποίο ο ιππόκαμπος του εγκεφάλου κωδικοποιεί τις εμπειρίες και τις μετατρέπει σε μνήμη. Έστειλαν στα πειραματόζωα ηχητικά μηνύματα, τα οποία σχετίζονταν με εμπειρίες που είχαν βιώσει την προηγούμενη ημέρα.

Στο πλαίσιο του πειράματος ο επικεφαλής της έρευνας, Matt Wilson, εκπαίδευσε μια ομάδα αρουραίων να τρέχουν σε έναν λαβύρινθο χρησιμοποιώντας ηχητικά μηνύματα. Το ένα από τα μηνύματα που ακούγονταν σήμαινε ότι τους περίμενε φαγητό στα αριστερά, ενώ ο άλλος ήχος σήμαινε ότι οι αρουραίοι θα έβρισκαν μια λιχουδιά στο λαβύρινθο αν έστριβαν δεξιά. Οι επιστήμονες κατέγραψαν την εγκεφαλική δραστηριότητα των αρουραίων καθώς περιηγούνταν στον λαβύρινθο. Αργότερα, κατέγραψαν τα εγκεφαλικά τους κύματα την ώρα που κοιμούνταν. Μετά από μετρήσεις και αναλύσεις βρέθηκε ότι οι αρουραίοι ονειρεύονταν τα γεγονότα της προηγούμενης ημέρας, ωστόσο όταν οι ερευνητές έπαιζαν τα ακουστικά σήματα του πειράματος ανακάλυψαν ότι τα όνειρα των τρωκτικών άλλαζαν. Ειδικότερα, ανάλογα με τα ηχητικά μηνύματα που άκουγαν οι αρουραίοι ονειρεύονταν και διαφορετικό τμήμα του λαβυρίνθου. Οι επιστήμονες ήδη γνώριζαν ότι όταν κοιμόμαστε ο ιππόκαμπος αναπαράγει κάποια από τα περιστατικά που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της ημέρας ώστε να εδραιωθούν στη μνήμη μας, ωστόσο δεν ήταν σίγουροι για το αν αυτές οι αναπαραγωγές επηρεάζονται από περιβαλλοντικούς παράγοντες. Με αυτήν την εργαστηριακή «ονειροπαγίδα», όμως, που δημιούργησαν, άνοιξαν το δρόμο, όπως υποστηρίζουν για τον έλεγχο των διαδικασιών που σχετίζονται με τη μνήμη κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Και ερχόμαστε στο τώρα, όπου έχουμε την εμφάνιση στην αγορά μιας ψυχολογικής εφαρμογής (application), που δημιουργεί το επιθυμητό όνειρο.[5]

O καθηγητής Ψυχολογίας Richard Wiseman από το Πανεπιστήμιο του Hertfordshire ανακοίνωσε πριν λίγες ημέρες τα αποτελέσματα ενός πειράματος διάρκειας δύο ετών, πάνω στον έλεγχο των ονείρων. Το πείραμα του έδειξε ότι είναι πλέον δυνατό για τους ανθρώπους να δημιουργήσουν το τέλειο όνειρο και έτσι να ξυπνήσουν ιδιαίτερα ευχαριστημένοι και ανανεωμένοι. Το 2010, ο καθηγητής Wiseman συνεργάστηκε με τους προγραμματιστές ηλεκτρονικών εφαρμογών της εταιρείας Yuza, ώστε να δημιουργήσουν το «Dream:ON», μία εφαρμογή για iPhone που παρακολουθεί έναν άνθρωπο κατά τη διάρκεια του ύπνου και παίζει μία προσεκτικά σχεδιασμένη μελωδία με συγκεκριμένο σενάριο, όπως «καλοκαιρινές αναμνήσεις», «βόλτα με τον σκύλο», «ταξιδεύοντας στον κόσμο», τη στιγμή που ονειρεύεται. Κάθε μελωδία σχεδιάστηκε προσεκτικά για να προκαλέσει ένα ευχάριστο «συναίσθημα», όπως είναι μια βόλτα στο δάσος ή το να είναι κανείς ξαπλωμένος σε μια παραλία. Η ομάδα ήλπιζε ότι αυτοί οι ήχοι θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα όνειρα των ανθρώπων. Στο τέλος του ονείρου, η εφαρμογή σήμανε έναν απαλό συναγερμό και κατηύθυνε το άτομο να καταγράψει το όνειρό του. Ο δρ Σπύρος Κιτσινέλης, συγγραφέας του βιβλίου «Η επιστήμη των ονείρων», εξηγεί ότι στο παρελθόν έχουν γίνει κάποια ανάλογα πειράματα, με συσκευές ήχου και φωτός. «Πρόκειται για την λεγόμενη ενσωμάτωση εξωτερικών ερεθισμάτων στον ύπνο μας, τα οποία είναι δυνατόν να επηρεάσουν τα όνειρά μας»…

Ο ακριβής τρόπος λειτουργίας είναι ο παρακάτω. Ενεργοποιούμε την εφαρμογή, τοποθετώντας τη συσκευή του κινητού πάνω στο κρεβάτι. Από τις δονήσεις του σώματός μας όταν κοιμόμαστε, η εφαρμογή ανιχνεύει την κίνηση και αναγνωρίζει πότε βρισκόμαστε στη φάση του ύπνου στην οποία συνήθως ονειρευόμαστε (πρόκειται για τη φάση R.E.M. – Rapid Eye Movement, όταν δηλαδή βρισκόμαστε στο πιο «βαθύ» στάδιο του ύπνου) και τότε ακούγεται ένας χαμηλός ήχος, ο οποίος δεν μας ξυπνάει, επηρεάζει όμως το υποσυνείδητό μας! Υπάρχουν διάφορες θεματικές ήχων, όπως ο ανάλαφρος ήχος των κυμάτων ή οι ήχοι πουλιών του δάσους αλλά και πολλά άλλα, αναλόγως του τι θέλει να ονειρευτεί ο καθένας!

Οι ήχοι αυτοί είναι δυνατόν να επηρεάσουν τα όνειρά μας, τα οποία στη συνέχεια, αν θέλουμε, τα καταγράφουμε και αποστέλλουμε τα αποτελέσματα, ώστε να δημιουργηθεί μια βάση δεδομένων που θα αξιοποιηθεί από τους επιστήμονες. Μεταξύ των ζητημάτων που θα ερευνηθούν είναι οι διαφορές στα όνειρα που εντοπίζονται σε σχέση με την ηλικία και το φύλο, όπως επίσης και το αν γεγονότα παγκόσμιας εμβέλειας επηρεάζουν τον ύπνο μας… Σημειώνεται ότι ίσως χρειαστούν αρκετές νύχτες… δοκιμών, μέχρι να αντιληφθούμε τα αποτελέσματα, ενώ ο μηχανισμός της εφαρμογής «εξατομικεύεται» στον τρόπο του ύπνου μας, καθώς διατηρεί αρχείο αλλά και επηρεάζεται από όσα δηλώνουμε σχετικά με… τη νύχτα που πέρασε.

Η εφαρμογή είχε «κατεβεί» μέχρι τώρα πάνω από 500.000 φορές και οι ερευνητές συνέλεξαν εκατομμύρια αναφορών σχετικά με τα όνειρα. Ο Richard Wiseman, καθηγητής στη Δημόσια Κατανόηση της Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Hertfordshire, αφού μελέτησε τα δεδομένα, ανακάλυψε ότι οι συγκεκριμένες «μελωδίες» πράγματι μπορούν να επηρεάσουν τα όνειρα των ανθρώπων και δήλωσε: «Αν κάποιος επέλεξε το τοπίο της φύσης, είχε στη συνέχεια περισσότερες πιθανότητες να δει ένα όνειρο σχετικά με πράσινα τοπία και λουλούδια. Αντίθετα, όσοι επέλεξαν τη μελωδία με την παραλία, τότε είχαν περισσότερες πιθανότητες να ονειρεύονται ότι κάνουν ηλιοθεραπεία».

Επιπλέον, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα όνειρα των ανθρώπων ήταν ιδιαίτερα περίεργα σε περιόδους πανσελήνου. «Το 2013, νευρολόγοι από το Πανεπιστήμιο της Βασιλείας ανακάλυψαν ότι οι άνθρωποι βιώνουν πιο διαταραγμένο ύπνο κατά την πανσέληνο», τόνισε ο Wiseman. «Έχουμε δει μια παρόμοια πορεία, με πιο παράξενα όνειρα που σχετίζονται με την πανσέληνο». Τέλος, η ομάδα διαπίστωσε επίσης ότι ορισμένες μελωδίες παρήγαγαν πολύ πιο ευχάριστα όνειρα. «Όταν κάποιος βλέπει ευχάριστα όνειρα, αυτό τον βοηθά να ξυπνά με καλή ψυχολογική διάθεση, κάτι το οποίο αυξάνει την παραγωγικότητά του. Ανακαλύψαμε τώρα έναν τρόπο να δίνουμε στους ανθρώπους γλυκά όνειρα και αυτό μπορεί επίσης να αποτελέσει τη βάση για ένα νέο είδος της θεραπείας και σε άλλους τομείς, όπως στα άτομα που πάσχουν από ορισμένες ψυχολογικές διαταραχές, όπως η κατάθλιψη» σχολίασε ο Wiseman.

Τέλος, ακολουθούν στον τύπο δημοσιεύματα (12-05-2014) με προπαγάνδα υπέρ των «καλών ονείρων» και ενάντια σε κάθε τι «αρνητικό», όπως ο εφιάλτης.[6] «…Η διέγερση του εγκεφάλου με ακίνδυνο ηλεκτρικό ρεύμα είναι ικανή να βοηθήσει κάποιον, ώστε να ελέγξει τα όνειρά του και να τα κατευθύνει όπως ο ίδιος επιθυμεί, σύμφωνα με Γερμανούς και Αμερικανούς επιστήμονες. Η νέα μη επεμβατική τεχνική μπορεί, μεταξύ άλλων, να βοηθήσει μελλοντικά όσους βλέπουν συχνά εφιάλτες, να τους ξεφορτωθούν, αντικαθιστώντας τις σκηνές θρίλερ με ειδυλλιακά τοπία. Τα ελεγχόμενα, συνειδητά ή διαυγή όνειρα, αποτελούν μέρος της μαγικής κουλτούρας διαφόρων αρχαίων πολιτισμών, ωστόσο τα τελευταία χρόνια άρχισαν να γίνονται αντικείμενο και επιστημονικής έρευνας.

Τα όνειρα αυτά («έχω συνείδηση ότι ονειρεύομαι») θεωρούνται μια υβριδική ή ενδιάμεση μορφή συνείδησης, ανάμεσα στον ύπνο (με τα συνήθη μη συνειδητά όνειρα) και στην εγρήγορση («έχω συνείδηση ότι είμαι ξύπνιος»). Οι ερευνητές, με επικεφαλής την ψυχολόγο Ούρσουλα Βος του Πανεπιστημίου Γκαίτε της Φρανκφούρτης και τον καθηγητή Αλαν Χόμπσον της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, για πρώτη φορά έδειξαν ότι τέτοια όνειρα μπορούν να προκληθούν σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, αν διαπεράσει τον εγκέφαλο εναλλασσόμενο ηλεκτρικό ρεύμα, δημιουργώντας κύματα συγκεκριμένης συχνότητας στην περιοχή των 40 Hz. Τέτοια κύματα «γάμμα» (η συχνότητα των οποίων δείχνει πόσες φορές ανά δευτερόλεπτο οι νευρώνες συγχρονίζουν την ηλεκτρική δραστηριότητά τους) συνδέονται με τις ανώτερες νοητικές λειτουργίες κατά την εγρήγορση, όπως η λήψη αποφάσεων, και σχεδόν ποτέ δεν συναντώνται στον ύπνο.

Οι 27 εθελοντές, 15 γυναίκες και 12 άνδρες ηλικίας 18 έως 26 ετών, οι οποίοι συμμετείχαν στα πειράματα, δέχτηκαν να υποστούν σε ένα εργαστήριο ύπνου επί τέσσερις μέρες μια χαμηλής έντασης αβλαβή διακρανιακή ηλεκτρική διέγερση, διάρκειας μισού έως δύο λεπτών, στο μέτωπο και στους κροτάφους. Αυτό τους επέτρεψε, ενώ βρίσκονταν στη λεγόμενη φάση REM του βαθέος ύπνου, να εμφανίζουν κύματα «γάμμα» και να έχουν επίγνωση ότι ονειρεύονται, όπως επιβεβαίωσαν οι ίδιοι, αφότου οι επιστήμονες τους ξύπνησαν. Το 70% των εθελοντών ανέφεραν ότι μπορούσαν να επηρεάζουν κατά βούληση την πλοκή του ονείρου τους ή ένιωθαν ότι παρατηρούσαν τον εαυτό τους «απ’ έξω» ή «σαν σε οθόνη», σαν κάποιον τρίτο που ονειρεύεται. Σε ηλεκτρικό ρεύμα με υψηλότερες ή χαμηλότερες συχνότητες δεν παρουσιάστηκε κάποια ιδιαίτερη αλλαγή στα εγκεφαλικά κύματα των εθελοντών την ώρα του ύπνου τους, ούτε και οι ίδιοι ονειρεύτηκαν συνειδητά. Η Βος εκτιμά ότι δεν πρόκειται να υπάρξει άμεσα κάποια αγορά για «μηχανές συνειδητών ονείρων», ενώ προειδοποίησε ότι μια τέτοια συσκευή θα πρέπει να χρησιμοποιείται υπό ιατρική επιτήρηση.

Ωστόσο, όπως υποστήριξε, εφ’ όσον τα ευρήματά της επιβεβαιωθούν και από άλλες έρευνες, η τεχνική θα μπορούσε μελλοντικά να χρησιμοποιηθεί στην ψυχιατρική και να φανεί χρήσιμη σε όσους ενδεχομένως υποφέρουν από μετατραυματική διαταραχή και συχνά βλέπουν τρομακτικά όνειρα».

Όλα αυτά, μόνο ως εφιάλτη μπορούμε να τα αντιληφθούμε, και δυστυχώς, αντιβαίνουν εντελώς στην αγνή πνευματική αθωότητα των ινδιάνικων ονειροπαγίδων και στο όποιο δίδαγμά τους…

Μετάφραση K.

_______________________________
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%BF% CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B4%CE%B1
http://books.google.gr/books/about/Chippewa_Customs.html?id=KpUEAafnpkYC& redir_esc=y και http://www.nativetech.org/dreamcat/dreamcat.html
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B4% CE%B7%CF%84%CF%8C_%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%BF
http://www.e-magazino.gr/texnologia/epistimones-kataferan-na-apoktisoun-ton-elegxo-ton-oneiron.html
http://www.psychologynow.gr/internet/psyhologiko-application-dimioyr gei-epithymito-oneiro Πηγή: University of Hertfordshire και http://www.zougla.gr/kosmos/ article/epistimoniki-efarmogi-elegxou-ton-oniron-sto-kinito-mas
http://www.naftemporiki.gr/story/805834/ereuna-ligo-ilektriko-reuma-boitha-ston-eleg xo-ton-oneiron)

Δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ. 139, Iούνιος 2014

Lemmy