Βαθιά, τὴ νύχτα τὰ μεσάνυχτα,
μὲ τ᾿ ἀνοιχτὰ φτερά τοῦ ονείρου,
πετά ἡ ψυχή μου, σκλάβα ἐλεύθερη,
στοὺς μυστικούς κόσμους τοῦ Ἀπείρου,
τὴ νύχτα βλέπει ὅλα τ᾿ αθώρητα,
που ἀπόκρυβεν ἡ πλάνα μέρα
τὴ νύχτα ἀκούει ὅλα τ᾿ ἀκούσματα
στον ἀτρικύμιστον ἀέρα.
Βλέπει τῶν κάστρων τὰ φαντάσματα
και τὰ λευκά στοιχειά τῶν κάστρων
κι ἀκούει τῶν δέντρων τὸ μεγάλωμα
και τὸ περπάτημα τῶν ἄστρων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αποποίηση ευθυνών: Το ιστολόγιο δεν παρέχει συμβουλές, προτροπές και καθοδήγηση.
Εισέρχεστε & εξέρχεστε με δική σας ευθύνη :)