Πολύ λίγη, πολύ αργά

Πολύ λίγη, πολύ αργά – Η Παγκόσμια Συμμαχία για την Ελευθερία καλεί την Ελληνική κυβέρνηση να εφαρμόσει άμεσα την απόφαση του ΣτΕ για την αντισυνταγματική παράταση της υποχρεωτικότητας ”εμβολιασμού” των υγειονομικών

Μετά την πρόσφατη ανακοίνωση της απόφασης του ΣτΕ για την αντισυνταγματικότητα της παράτασης της υποχρεωτικότητας ”εμβολιασμού” των υγειονομικών και ενώ εκκρεμεί η απόφαση του ΣτΕ για την υποχρεωτικότητα ”εμβολιασμού” των εργαζομένων στην ΕΜΑΚ, η Παγκόσμια Συμμαχία για την Ελευθερία υπενθυμίζει και επιμένει

Η ελευθερία της αυτοδιάθεσης, όπως και όλες οι ελευθερίες μας, καθώς και το δικαίωμα στην ενημερωμένη συναίνεση δεν είναι δυνατόν να καταστρατηγούνται και να παρακάμπτονται για καμία έκτακτη ανάγκη και από καμία αξιολόγηση, και για κανένα ”εύλογο” χρονικό διάστημα.

Δεν αποτελούν αντικείμενο διεκδίκησης και απόφασης κανενός δικαστηρίου.

Έχουμε γεννηθεί ελεύθεροι και δεν ζητάμε να μας το επιβεβαιώσει κανείς.

Το πλήρες κείμενο της απόφασης δεν είναι ακόμη διαθέσιμο καθώς πρέπει να καθαρογραφεί, παρόλα αυτά κάποια πρώτα συμπεράσματα είναι ξεκάθαρα.

Αυτή η απόφαση πέρα από καθυστερημένη, είναι απόλυτα ανεπαρκής. Δεν κρίθηκε παράνομο και αντισυνταγματικό το μέτρο της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού, παρά μόνο η παράτασή του.

Με αυτό το σκεπτικό, συνεχίζει ουσιαστικά το ΣτΕ να αναγνωρίζει ότι τα μέτρα που λαμβάνονται για την προστασία της δημόσιας υγείας κατά της covid-19, όπως είναι ο υποχρεωτικός ”εμβολιασμός”* κατηγορίας εργαζομένων, παρόλο που συνιστούν σοβαρή επέμβαση στην απόλαυση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου, είναι συνταγματικώς ανεκτά εφ’ όσον λαμβάνονται για το αναγκαίο χρονικό διάστημα και επανεξετάζονται περιοδικώς από τα αρμόδια κρατικά όργανα ανάλογα με τα υφιστάμενα επιδημιολογικά και επιστημονικά δεδομένα.

Με λίγα λόγια, η απόφαση επιβεβαιώνει έμμεσα την απαράδεκτη θέση ότι αν ένα σκεύασμα, μια ιατρική πράξη, αξιολογηθεί ως ασφαλές και αποτελεσματικό μπορεί να είναι υποχρεωτικό.

Η αρχική δε δικαιολογία υποστήριξης της συνταγματικότητας της υποχρεωτικότητας, ότι πρέπει οι υγειονομικοί να κάνουν την ένεση για να είναι μάχιμοι, είναι απαράδεκτη και όχι μόνο γιατί είναι αναποτελεσματικό το σκεύασμα, όπως συχνά θέλουμε να επισημαίνουμε όσοι δεν επιθυμούμε να το λάβουμε. Το κράτος έχει όλες τις δυνατότητες να έχει επαρκή αριθμό ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού και να χτίσει νοσοκομεία, αλλά έχει επιλέξει να τα διοχετεύει τους οικονομικούς πόρους οπουδήποτε αλλού και φυσικά να οδηγεί αυτό τον κόσμο στην ανεργία και τη μετανάστευση.

Απαιτούν ατομική ευθύνη ενώ εξασφαλίζουν κάποιοι λίγοι να πλουτίζουν εκμεταλλευόμενοι αυτή και την κάθε κρίση. Αν συνεχίζεται να επιτρέπεται αυτή η τακτική στο όνομα ”εκτάκτων αναγκών”, θα συνεχίσουν να δημιουργούν ”έκτακτες ανάγκες” για να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο.

Θεωρούμε ότι η απόφαση του ΣτΕ προσπαθεί να λειτουργήσει σαν βαλβίδα αποσυμπίεσης της συσσωρευμένης αγανάκτησης, να δώσει την εντύπωση μιας ”νίκης” στους υγειονομικούς και στο κίνημα που τους υποστηρίζει, την ίδια μέρα που παραδίδει το ΕΣΥ στα χέρια των ιδιωτών. Είναι επιεικώς ανεπαρκής και αφορά πολιτικούς λόγους που εξυπηρετούν τη διατήρηση του “δημοκρατικού τόξου” στην εξουσία στις ερχόμενες εκλογές, ενισχύοντας μια αυξανόμενη πολιτική πόλωση.

Παρόλα αυτά, βάσει αυτής της απόφασης, οι υγειονομικοί τελούν πλέον σε αναστολή παράνομα οπότε και ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ
- να δρομολογηθεί η επιστροφή τους ΑΜΕΣΑ και χωρίς ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΣΧΗΜΑ

– να ανακοινωθεί επίσημη ηθική αναγνώριση

– να καταβάλει το κράτος πλήρη οικονομική αποζημίωση για το διάστημα που αφορούσε η εξουθενωτική, απάνθρωπη και παράλογη αναστολή εργασίας.

Επιβεβαιωνόμαστε όμως συνεχώς ότι χωρίς μαζική ανυπακοή και χωρίς ανατροπή, δικαστές, πολιτικοί, στρατός, αστυνομία, τράπεζες, ΜΜΕ, θα συνεχίσουν το θέατρο της ”έκτακτης ανάγκης”, υπάκουοι στις εντολές των ενορχηστρωτών της Μεγάλης Επανεκκίνησης του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, για την ολοκληρωτική υποδούλωση των πολιτών.

Δεν θα σταματήσουμε να αφυπνίζουμε και να αγωνιζόμαστε για να μη συμβεί αυτό ποτέ.

*Και λίγη επιστήμη για δικαστές, δικηγόρους, ιατρούς και όποιον ενδιαφέρεται
Δεν είναι εμβόλιο, είναι πειραματικό σκεύασμα γενετικής mRNA. Ο όρος ”εμβόλιο”, ”εμβολιασμός” σε δικαστικά και άλλα έγγραφα δεν στέκει νομικά και ιατρικά και πρέπει να αντικατασταθεί, ειδικά όταν πρόκειται για δικαστικές αποφάσεις και κοινοβουλευτικά νομοθετήματα. Αποκαλείται έτσι για συγκεκριμένους λόγους
– μάρκετινγκ

– μόνο έτσι ήταν δυνατή η εξουσιοδότησή του λόγω έκτακτης ανάγκης – με τον πραγματικό του ορισμό δεν θα ήταν αυτό εφικτό

– για νομικούς λόγους – μόνο έτσι οι φαρμακευτικές αποφεύγουν να καταβάλουν αποζημίωση σε περίπτωση βλάβης

– γιατί πλέον αυτή η τεχνολογία περνά και στα κλασικά εμβόλια γρίπης κλπ – αναγνωρίζονται επομένως αυτομάτως ως ”εμβόλια” εφόσον έγινε αποδεκτός ο όρος για τα σκευάσματα κατά της COVID19

– ενόψει σκευασμάτων mRNA κατά του καρκίνου, θα καθιερωθεί και ήδη αποκαλούνται και αυτά ”εμβόλια”

Τροφή για σκέψη το γεγονός ότι καμία ασφαλιστική εταιρεία δεν ασφαλίζει για βλάβες από τα συγκεκριμένα σκευάσματα.

Πηγή: worldfreedomalliance.org

via