Πανδημία "Σισυφισμού" σε μισθούς και προσλήψεις

Οι εργαζόμενοι, οι οποίοι επί μια δεκαετία σπρώχνουν τον βράχο των μνημονίων στο βουνό της ανάπτυξης, επιστρέφουν στην αφετηρία και μάλιστα με δυσμενέστερους όρους.

Του Δημήτρη Κωστάκου

Ο Σίσυφος, τιμωρήθηκε από τους «από πάνω» να σηκώνει στους ώμους έναν βράχο στην κορυφή ενός βουνού. Κατόπιν ο βράχος έπεφτε και ο Σίσυφος επαναλάμβανε αιώνια την σκληρή δοκιμασία.

Ο Κλασικισμός στη σύγχρονη λογοτεχνία περιγράφει την επίπονη εργασία χωρίς αποτέλεσμα, ως «Σισυφισμό». Οι απόγονοι του Σισύφου, χιλιάδες χρόνια μετά, ζουν μια άλλη, αστική εκδοχή του μαρτυρίου.

Όχι, όμως, περισσότερο… εκλεπτυσμένη.

Στο σήμερα, οι εργαζόμενοι, οι οποίοι επί μια δεκαετία σπρώχνουν τον βράχο των μνημονίων στο βουνό της ανάπτυξης, επιστρέφουν στην αφετηρία και μάλιστα με δυσμενέστερους όρους. 

 

Τα μνημόνια, εφαρμόζονται κανονικότατα. 

 

Η κυβέρνηση διαφημίζει την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα προ δεκαετίας επίπεδα (751€), αλλά με τον πληθωρισμό να… σπάει ταβάνια. 

 

Οι μισθολογικές τριετίες, παραμένουν «παγωμένες» από το 2012.

Οι ελαστικές μορφές εργασίας με τις μειωμένες αποδοχές, καλύπτουν σχέδον τις έξι στις δέκα νέες συμβάσεις εργασίας.

Η αμοιβή της υπερωριακής απασχόλησης, έχει βγει στη διατίμηση, με τους εργαζόμενους κυριολεκτικά να… κερνούν υπερωρίες τους εργοδότες.

Οι προοπτικές προσλήψεων φθίνουν δραματικά και η εργοδοτική πλευρά, διεκδικεί από την κυβέρνηση ανταλλάγματα προκειμένου να αποδεχθεί την ελάχιστη, όσο και αναντίστοιχη των πραγματικών αναγκών των εργαζομένων, αύξηση του κατώτατου μισθού από τον Απρίλιο.

Το 55% των νοικοκυριών έχει μειώσει συνολικά τις αγορές σε είδη τροφίμων και είδη παντοπωλείου, ενώ 1 στα 5 έχει αναβάλει την πληρωμή λογαριασμών ή έχει προχωρήσει σε στάση πληρωμής, δημιουργώντας νέα γενιά «κόκκινων» υποχρεώσεων.

Το 66% δηλώνει ότι έχει περιορίσει την κατανάλωση ρεύματος και το 62% ότι έχει αναβάλει εργασίες συντήρησης και επισκευής στο σπίτι ή στο αυτοκίνητο.

Όσο για διασκέδαση και ψυχαγωγία, το 80% δηλώνει ότι δεν δαπανά χρήματα.

Κι όλα αυτά όταν -σύμφωνα με τα συνδικάτα- ένας εργαζόμενος που μπήκε στην παραγωγή το 2012 και σήμερα αμείβεται με μισθό 751€, μόνο με το ξεπάγωμα των τριετιών θα έπαιρνε 1.000€.

Εντωμεταξύ, η εργοδοτική πλευρά, διεκδικεί την περαιτέρω μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και επιπλέον, την παροχή διευκολύνσεων ως προς την φορολόγηση και το ενεργειακό κόστος, ώστε «να απορροφηθεί η επιβάρυνση που θα προκύψει για τις επιχειρήσεις» από την αύξηση των κατώτατων αποδοχών!

Παράλληλα, με δεδομένο ότι πολλές μεγάλες επιχειρήσεις αντί για αύξηση στο μισθό, παρέχουν στους εργαζόμενους κουπόνια για αγορές τροφίμων και καυσίμων μέχρι του ποσού των 300 ευρώ ετησίως το οποίο είναι αφορολόγητο, προτείνουν η απαλλαγή από το φόρο να αφορά και υψηλότερα ποσά.

Κάπως έτσι «κουπονοποιούνται» οι όποιες αυξήσεις χορηγούνται, οι οποίες -σημειωτέον- αποτελούν μέρος του μισθού.

Την ίδια ώρα, παρά το γεγονός ότι -σύμφωνα με έρευνες- οι Έλληνες εργοδότες καταγράφουν για το πρώτο τρίμηνο του 2023 αισιόδοξες προοπτικές προσλήψεων, οι οποίες διαμορφώνονται στο +7%, αυτές υποχωρούν κατά έξι ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο.

Κακά μαντάτα αν αναλογιστεί κανείς ότι η χειρότερη επίδοση της τελευταίας τριετίας κατεγράφη -με βάση τα έως σήμερα δεδομένα- πέρυσι με τις προοπτικές απασχόλησης να φθάνουν κάποια στιγμή στο -3%…

Παράλληλα, το 68% των εργοδοτών θεωρεί ότι φέτος οι προσλήψεις είτε θα μείνουν αμετάβλητες είτε θα μειωθούν. Εξ αυτών, μείωση προβλέπει το 22%.

Σε διεθνές επίπεδο, η χώρα μας βρίσκεται στην έκτη θέση πριν το τέλος στον πίνακα της προοπτικής προσλήψεων για 41 χώρες.

Πάμε τον βράχο άλλον ένα γύρο…

Πηγή: ΚΟΣΜΟΔΡΟΜΙΟ

via