Σαν άλλη "Φωλιά του Κούκου"

Την τελευταία δεκαετία, με την εφαρμογή μέτρων που προκάλεσαν οικονομική και κοινωνική ασφυξία, αυξήθηκαν οι αυτοκτονίες. Την τελευταία διετία, αυξήθηκαν περαιτέρω κατά 25%!

Του Δημήτρη Κωστάκου

Εκεί στον ευρωπαϊκό νότο, σε μια χώρα εξαιρετικά ευρωπαϊκή, σε απόσταση μόλις λίγων εκατοστών από το Παρίσι (στον χάρτη), συμβαίνει κάτι θλιβερό.Την τελευταία δεκαετία, με την εφαρμογή μέτρων που προκάλεσαν οικονομική και κοινωνική ασφυξία, αυξήθηκαν οι αυτοκτονίες. Ο αριθμός τους, παρέμεινε αποκαρδιωτικά υψηλός, ενώ την τελευταία διετία, αυξήθηκαν περαιτέρω κατά 25%!

Παρατηρείται, όμως, και κάτι παράδοξο: Οι κάτοικοι της χώρας αντιμετωπίζουν όλο και συχνότερα προβλήματα ψυχικής υγείας, αλλά όσοι τα προκάλεσαν με τις επιλογές ή τις παραλείψεις τους (εκτός και εντός συνόρων) σε αντίθεση με τον πληθυσμό, κυριολεκτικά πουλάνε τρέλα!

Εκ των υστέρων αναγνωρίζουν λάθη χωρίς να προσπαθούν να τα διορθώσουν. Παραδέχονται τα προβλήματα μόνο και μόνο για να επισημάνουν τις μεγαλειώδεις προσπάθειες, που καταβάλλουν για την επίλυσή τους.

Υπόσχονται καλύτερες μέρες εφαρμόζοντας πολιτικές, οι οποίες εγκατέστησαν στη χώρα μια δεκαετία νύχτας…

Για όσους δεν ζουν εγκλωβισμένοι στη γυάλα της λήψης αποφάσεων, η αυξητική τάση των αυτοκτονιών που κατέγραψαν οι ειδικοί την τελευταία διετία αποτελεί -δυστυχώς- αναπότρεπτη εξέλιξη όσων βιώνουν οι πολίτες αυτής της χώρας.

Μάλιστα, αύξηση παρατηρείται και στις αυτοχειρίες σε νεαρές ηλικίες (άνω των 20 ετών) σε σύγκριση με τα στοιχεία του 2021.

Ανατριχιαστική είναι, πέραν των ίδιων των στοιχείων, η διαπίστωση ότι ο συνολικός αριθμός των αυτοκτονιών που καταγράφονται βρίσκεται στην κόψη του επισφαλούς και σε καμιά περίπτωση δεν αντικατοπτρίζει την συνολική διάσταση του προβλήματος, καθώς για διάφορους λόγους η υποκαταγραφή των αυτοκτονιών είναι δεδομένη σε παγκόσμιο επίπεδο, σύμφωνα και με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.

Και το χειρότερο;

Η διαπίστωση ότι το 95% των θανάτων θα μπορούσαν να είχαν προληφθεί εάν είχαν υπάρξει έγκαιρες και ουσιαστικές παρεμβάσεις.

Οι αυτοκτονίες σε καιρό κρίσης δεν είναι κάτι καινοφανές.

Κατά τη Μεγάλη Ύφεση κατεγράφησαν στις ΗΠΑ ποσοστά αυτοκτονιών, που ξεπεράστηκαν στην Ευρώπη μόνο κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η κοινωνική αναταραχή, που προκαλεί η απότομη φτώχεια, το σοκ και η απόγνωση αυξάνουν τα ποσοστά των αυτοκτονιών, όπως έχει αποδειχθεί κατά καιρούς.

Από το 2012 και έπειτα παρατηρείται μία σταθεροποίηση των αυτοκτονιών σε περισσότερους από 500 θανάτους ανά έτος.

Μάλιστα, ειδικοί εκτιμούν ότι κατά τα έτη 2010 – 2019 σημειώθηκαν τουλάχιστον 5.000 αυτοκτονίες.

Συνάνθρωποι μας, οι οποίοι προβαίνουν στο απονενοημένο διάβημα εξαιτίας της οικονομικής ασφυξίας. Άλλοι που αντιμετώπιζαν ήδη προβλήματα ψυχικής υγείας, τα οποία επιδεινώθηκαν δραματικά σε ένα νοσηρό κοινωνικό περιβάλλον.

Πάσχοντες, οι οποίοι εξαιτίας της οικονομικής αδυναμίας που αντιμετώπιζαν δεν μπόρεσαν να καταφύγουν στον ιδιωτικό τομέα, και λόγω των ελλείψεων που παρατηρούνται στις δημόσιες δομές δεν έτυχαν της απαιτούμενης βοήθειας.

Ζωή, που μετατράπηκε σε αγώνα για επιβίωση.

Και για κάποιους, χάθηκε…

Στα χρόνια των μνημονίων, καταγράφηκε αύξηση, όπως το 2013 που ήταν η χρονιά με τον μεγαλύτερο αριθμό αυτοκτονιών (566 συνολικά, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ) από την αρχή της κρίσης και μέχρι εκείνη τη στιγμή.

Από το 2008 έως το 2013 οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν κατά 43,3% σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.

Το 2014 οι αυτοκτονίες ανήλθαν στις 514, ενώ το 2015 εκτινάχθηκαν στις 613. Το 2016, σημειώθηκαν 650 αυτοκτονίες και τουλάχιστον 513 απόπειρες.

Σύμφωνα με τα στοιχεία ΜΚΟ, στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της κρίσης αυτοκτονούν περισσότεροι από 500 άνθρωποι ετησίως. Μάλιστα διεθνείς έρευνες αναφέρουν ότι για κάθε έναν αυτόχειρα τουλάχιστον πέντε άτομα πενθούν, βιώνοντας τις ψυχοκοινωνικές συνέπειες του στίγματος της αυτοκτονίας.

Τον Οκτώβριο του 2017, οι εργαζόμενοι στη δημόσια υγεία, προχωρούν σε μία ακόμη σοβαρή καταγγελία, επισημαίνοντας ότι συγκαλύπτεται ο πραγματικός αριθμός αυτοκτονιών κατ’ έτος, από την ΕΛΣΤΑΤ και την ΕΛ.ΑΣ, δεν υπάρχει αντικειμενικός τρόπος καταγραφής των αυτοκτονιών, ενώ εξέφρασαν την πεποίθηση ότι ο αριθμός των θυμάτων είναι σημαντικά μεγαλύτερος από την επίσημη καταγραφή.

Το 2018, 567 άνθρωποι προέβησαν στο απονενοημένο διάβημα, ενώ το 2019 κατεγράφησαν 530 αυτοκτονίες.

Κι αν η Ελλάδα κινδυνεύει να μετατραπεί στην -κατά Κεν Κίζι- «Φωλιά του Κούκου», τότε ο ρόλος του αντιδραστικού μυθιστορηματικού αντι- ήρωα, Μακ Μέρφι, είναι ίσως μονόδρομος.

Πηγή: ΚΟΣΜΟΔΡΟΜΙΟ

via