Χαμένες Ψευδαισθήσεις

Όσο πιο ωραίο είναι ένα βιβλίο, τόσο λιγότερες πιθανότητες έχει να πουληθεί.
ΧΑΜΕΝΕΣ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ
Με τον Μπαλζάκ δεν τελειώνεις ποτέ. Αχανής, πολυγραφότατος και πάντα επίκαιρος δίκαια ανήκει στους κορυφαίους κλασσικούς.

Μυστικές γραμμές και μερικοί κοινοί ήρωες σε διαφορετικά έργα του φτιάχνουν το πολυπρισματικό μωσαϊκό που μεγάλο μέρος του ο ίδιος ονόμασε "Ανθρώπινη Κωμωδία" παρόλο που δεν έχουν σχέση με τίποτα κωμικό παρά μόνο με την αθλιότητα των ανθρώπων. Εκεί μέσα στην ματαιότητα και τη φτήνια της ύπαρξης ανιχνεύει τη γελοιότητα του είδους μας.

Οι "Χαμένες ψευδαισθήσεις" θεωρούνται κομβικό μέρος αυτού του συνόλου όχι μόνο για την σημασία του ως αυτοτελές έργο, αλλά και γιατί τον κεντρικό ήρωα Λυσιέν θα τον συναντήσουμε πάλι σε άλλο έργο της "Ανθρώπινης Κωμωδίας".

 Το είχα στα αδιάβαστα, περιμένοντας ο κύκλος να ξαναγυρίσει στον Μπαλζάκ. Ό περ και εγένετο.

Δεν θα είχε νόημα να μιλήσω για την υπόθεση που εξελίσσεται στο Παρίσι και την Γαλλική επαρχία το 1822-23 εποχή της παλινόρθωσης και καπιταλιστικής επέκτασης. Σαφέστατα, γνωρίζοντας την ζωή του Μπαλζάκ μπορούμε να υποθέσουμε ότι βασίζεται σε οδυνηρές προσωπικές εμπειρίες του και παρατήρηση της πραγματικότητας.

Ο Μπαλζάκ βάζει στο στόχαστρο τους Δημοσιογράφους το τύπο και τους εκδότες με όλη τους τη βρωμιά πλάι στους πολιτικούς και τους"αριστοκράτες". Αποκαλύπτει μεθόδους και διασυνδέσεις, τρόπους εξόντωσης εχθρών,"φίλων"και αθώων. Τον πλουτισμό τους με αυτά. Αλλά και τη συντονισμένη δράση για την εξαφάνιση ενός σημαντικού βιβλίου και την ανάδειξη ενός σκουπιδιού.
Όσο και υποψιασμένος να είναι ο σημερινός αναγνώστης γι' αυτές τις συμμορίες, έχει να μάθει πολλά και να αναρωτηθεί που θα έχουν φτάσει σήμερα την αθλιότητα αυτή μετά από σχεδόν δύο αιώνες. H ξετσιπωσιά της ελληνικής περίπτωσης είναι απλή καρικατούρα της παγκόσμιας.

 Εκεί που σταματά η φτώχεια, αρχίζει η φιλαργυρία
Οι συνήθειες της νεαρής ηλικίας επανέρχονται με δύναμη στα γηρατειά.
Οι μεγαλόψυχοι άνθρωποι γίνονται κακοί εμπορευόμενοι
Δεν μπορούμε να κάνουμε αυτούς που αποτελούν την αριστοκρατία της αμάθειας να αναγνωρίσουν την ανωτερότητα του πνεύματος.

Τη ροπή εκείνη προς το στολισμό που φανερώνει κρυφή μιζέρια
Η ποίηση απαιτεί ιερή προσοχή για να αποδοθεί με τη φωνή, όπως και για να κατανοηθεί.
Όμως τις λογοτεχνικές επιτυχίες τις κατακτάς μόνο στη μοναξιά και με επίμοχθη εργασία.
Άνετα νιώθεις μόνο με τους ομοίους σου...
Τα μεγάλα ταλέντα δεν έχουν μικροπρέπεια
Εδώ μόνον οι πλούσιοι έχουν να λαβαίνουν...
Δυο αγαπημένοι χωρίζουν γρηγορότερα απ' ότι συνδέονται
Με την αξιολάτρευτη καλοπιστία της νιότης...
Ο εγωισμός είναι το δηλητήριο της φιλίας.
Όποιος μπορεί να λέει οτιδήποτε θα κάνει και οτιδήποτε.
Η δημοσιογραφία είναι κόλαση, μια άβυσσος αδικιών, ψεμάτων, προδοσιών, που δεν μπορείς να περάσεις και να βγεις καθαρός.
Με το ένστικτο που οδηγεί τους αναρριχόμενους στα μέρη που υπάρχει το χρυσάφι και η εξουσία.
Υπάρχουν ταρίφες για όλα. Όλα πουλιούνται, όλα κατασκευάζονται είπε.
Μόνο το βάρος της δυστυχίας μπορούσε να τον κάνει να στοχαστεί.
Όλα δικαιολογούνται σε μια εποχή όπου η αρετή έχει μετατραπεί σε ελάττωμα και τα ελαττώματα έχουν αναχθεί σε προσόντα.
Θεωρώ την περιοδική μετάνοια μεγάλη υποκρισία. Ο άνθρωπος που μετανοεί δύο φορές θέλει μόνο άφεση αμαρτιών.

Πόσες φρικαλεότητες κρύβονται κάτω από την τρομερή λέξη: Νομιμότητα!
Δυσπιστώ σ' αυτόν που μου αφαιρεί τα μέσα για τη ζωή.
Το δυνατό μίσος που τρέφουν οι γυναίκες για τον άντρα που δεν τις αγάπησε, την ώρα που αυτές επιθυμούσαν να αγαπηθούν...
Η αυτοκτονία είναι αποτέλεσμα ενός συναισθήματος που θα το ονομάσουμε αυτοεκτίμηση, για να μη το συγχύσουμε με τη λέξη τιμή....
Το διαμάντι αγνοεί την αξία του.
Δύο ιστορίες υπάρχουν: Η επίσημη ψευδής που την διδάσκουν και η μυστική ιστορία με τα αληθινά αίτια των γεγονότων, μια ιστορία επαίσχυντη.


http://lysippos-mustang.blogspot.gr/2017/03/blog-post_27.html