Τα αεικίνητα διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες:
Ως αεικίνητο 1ουείδους θεωρείται μια μηχανή η οποία παράγει έργο χωρίς παροχή εξωτερικής ενέργειας. Προφανώς κάτι τέτοιο θα παραβίαζε τον πρώτο νόμο της θερμοδυναμικής ή ισοδύναμα την αρχή διατήρησης της ενέργειας.
Το αεικίνητο 2ουείδους είναι μια μηχανή που μετατρέπει εξ’ ολοκλήρου τη θερμική ενέργεια σε μια άλλη μορφή (π.χ. μηχανική). Το χαρακτηριστικό μιας τέτοιας θερμικής μηχανής είναι ότι λειτουργεί μόνο με μια θερμή δεξαμενή θερμότητας, απ’ όπου αντλείται η θερμική ενέργεια, χωρίς μεταφορά θερμότητας σε μια δεύτερη ψυχρή δεξαμενή. Τα αεικίνητα αυτού του είδους μπορεί να μην παραβιάζουν την αρχή διατήρησης της ενέργειας, απαγορεύονται όμως κατηγορηματικά από τον δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής.
Τέλος, το αεικίνητο 3ουείδους είναι μια κατασκευή η οποία βρίσκεται σε διαρκή κίνηση επ’ άπειρον, χωρίς να της προσφέρεται ενέργεια και χωρίς να παράγει έργο. Για να κατασκευαστεί ένα τέτοιο αεικίνητο θα έπρεπε να εξαλειφθούν οι τριβές και κάθε είδους επιβραδυντικές δυνάμεις …
Με την κατασκευή αεικίνητου ασχολήθηκαν στο παρελθόν πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι είτε δεν γνώριζαν ότι μια τέτοια κατασκευή παραβιάζει τους νόμους της φυσικής είτε γιατί θεωρούσαν ότι οι νόμοι αυτοί δεν ισχύουν. Βέβαια, πολλές φορές είναι δύσκολο να εντοπιστεί γιατί ένα θεωρητικό μοντέλο αεικίνητου δεν λειτουργεί στην πράξη (π.χ. To αεικίνητο του Richard Feynman).
Το αεικίνητο που υποτίθεται πως κατασκεύασε ο δεκάχρονος ταλαντούχος T. S. Spivet – σύμφωνα με το σενάριο της ταινίας «Ο απρόβλετος κύριος Σπίβετ» (The Young and Prodigious T.S. Spivet), μάλλον ανήκει στα αεικίνητα 3ουείδους.
Την ταινία σκηνοθέτησε ο Jean-Pierre Jeunet και αναφέρεται στην ιστορία του μικρού εφευρέτη T. S. Spivet που ξεκινά κρυφά από το σπίτι του στην Μοντάνα για να φτάσει στην Ουάσινγκτον, όπου θα παρευρεθεί στην τελετή βράβευσής του από το Ινστιτούτο Smithsonian για την κατασκευή του αεικίνητου – ενώ οι υπεύθυνοι του ινστιτούτου δεν γνωρίζουν ότι πρόκειται για έναν δεκάχρονο παιδί… (πάντως το «αεικίνητο» δεν αποτελεί το κεντρικό θέμα της ταινίας)
Η ταινία, όπως ανακάλυψα εκ των υστέρων, βασίστηκε στο βιβλίο που έγραψε πριν
από πέντε χρόνια ο Reif Larsen, με τίτλο «The Selected Works of T. S. Spivet».
Μια συνήθεια που είχε ο ήρωας του βιβλίου T. S. Spivet ήταν η καταγραφή των πάντων (σκέψεις, σχέδια, μετρήσεις κ.λ.π.) σε ειδικά τετράδια.
Οι νόμοι του Newton από το σημειωματάριο του T. S. Spivet
Ένα από τα ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά του βιβλίου είναι ότι εικονογραφείται με τα σχέδια και τις σημειώσεις των ατελείωτων τετραδίων του φανταστικού μικρού εφευρέτη και σίγουρα θα πρόκειται για συναρπαστικό βιβλίο – όπως άλλωστε ήταν και η ταινία – αν κρίνουμε από το προηγούμενο απόσπασμα με τους νόμους του Newton, αλλά και αυτό που ακολουθεί, σχετικά με την κβαντική φυσική:
Η εξίσωση Schrödinger και μια αναφορά στους "πολλούς κόσμους" του Hugh Everett
Το ευχάριστο είναι πως η ταινία παίζεται ήδη στους κινηματογράφους και το δυσάρεστο (;) ότι το βιβλίο δεν έχει μεταφραστεί ακόμη στα Eλληνικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αποποίηση ευθυνών: Το ιστολόγιο δεν παρέχει συμβουλές, προτροπές και καθοδήγηση.
Εισέρχεστε & εξέρχεστε με δική σας ευθύνη :)