Τον Μάιο του 2010, η Βουλή συζητούσε για τη «διάσωση» της ελληνικής οικονομίας, που μεταφράστηκε στο «Μνημόνιο Ι». Στόχος του ήταν η λήψη «μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής που ανέρχονται σε 11 μονάδες του ΑΕΠ ή περίπου 30 δισ. ευρώ έως το 2013».
Τρεις μνημονιακές κυβερνήσεις, αυτές των Γιώργου Παπανδρέου, Λουκά Παπαδήμου και Αντώνη Σαμαρά, ανέβαλαν, λοιπόν, την επιβολή του φόρου επί των διαφημίσεων στα τηλεοπτικά κανάλια, δημιουργώντας προφανώς ευνοϊκό κλίμα ανάμεσα στις κυβερνήσεις και το μιντιακό σύστημα.
Η επιχειρηματολογία για την αποτελεσματικότητα του φόρου και τις επιπτώσεις του μπορεί να τεθεί προς συζήτηση, είναι ωστόσο προφανές ότι αυτές οι κυβερνήσεις προχώρησαν σε χαριστικές «φοροαπαλλαγές» μόνο προς το μιντιακό σύστημα.
Γεγονός που δεν ίσχυσε για τα εκατομμύρια φτωχότερων πολιτών που κλήθηκαν να πληρώσουν αυξημένους φόρους κατά 337%, ενώ οι πλουσιότεροι επιβαρύνθηκαν μόλις κατά 9%, σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση των γερμανικών συνδικάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το blog ΟΛΑ ΛΑΘΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά σε άρθρα που αναδημοσιεύονται από διάφορα ιστολόγια. Δημοσιεύονται όλα για την δική σας ενημέρωση.