Λίγα χρόνια μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ένας φαροφύλακας και η σύζυγός του, που ζουν σε μια απομακρυσμένη ακτή της δυτικής Αυστραλίας, χάνουν το μωρό που περιμένουν. Μια μέρα, ενώ προσπαθούν να ξεπεράσουν το τραύμα, βρίσκουν ένα φαινομενικά εγκαταλελειμμένο μωρό και αποφασίζουν να το παρουσιάσουν σαν δικό τους, ώσπου η συντετριμμένη μητέρα του παιδιού μπαίνει ξαφνικά στη ζωή τους.
Γυρισμένο σε εντυπωσιακή τοποθεσία στη Νέα Ζηλανδία, με τα στοιχεία της φύσης να παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ατμόσφαιρα της κινηματογραφικής μεταφοράς του πρόσφατου μυθιστορήματος του Αυστραλού M.L Steadman, το φως ανάμεσα στους ωκεανούς πνίγεται σε μια θάλασσα από μελό περιττολογίες που υποτίθεται πως ενισχύουν την κοινή ζωή ανάμεσα σε ένα ζευγάρι που ζει απομονωμένο και δοκιμάζεται μετά από μια (ατελείωτη) σειρά ατυχών περιστατικών.
Υπαίτιος είναι αποκλειστικά ο Ντέρεκ Σιανφράνς που παραλαμβάνει μια ερωτική ιστορία ανάμεσα σε έναν φαροφύλακα με βαρύ παρελθόν και μια όμορφη κοπέλα που τον παντρεύεται, γιατί τον ερωτεύεται και τον εμπιστεύεται, και μετατρέπει την τραγωδία (που σημαδεύεται από το ψέμα και την απώλεια) σε ένα παρατεταμένο τεστ συνείδησης, με άξονα την αντοχή του ζευγαριού, ανεξάρτητα από την τεκνοποίηση αν καταλαβαίνετε τι εννοώ, χωρίς να αποκαλύψω παραπάνω στοιχεία.
Στις καλές του στιγμές, το φιλμ θυμίζει Τόμας Χάρντι, από τον οποίο ο Σιανφράνς κρατά τον ρομαντισμό και παραβλέπει τον ρεαλισμό, με σχόλια για την κοινωνία της εποχής (μια μετατόπιση του βικτωριανού πνεύματος down under) που δεν ιντριγκάρουν, όπως δεν απασχολεί ιδιαίτερα η παρουσία της Ρέιτσελ Βάις σε ρόλο-κλειδί στην πλοκή.
Κριτική
ΘΟΔΩΡΗΣ
ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το blog ΟΛΑ ΛΑΘΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά σε άρθρα που αναδημοσιεύονται από διάφορα ιστολόγια. Δημοσιεύονται όλα για την δική σας ενημέρωση.