Ernesto Che Guevara: "Να μετατρέψουμε την καθημερινή ζωή σε μια πυρκαγιά"

Παρότι το όνομά του συνδέθηκε αναπόσπαστα με την κουβανική επανάσταση και την πτώση του απολυταρχικού καθεστώτος του δικτάτορα Μπατίστα, ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα είναι Αργεντινός, γεννημένος στην πόλη Ροζάριο "υποτίθεται"  σαν σήμερα  στις 14 Ιουνίου 1928. Η αλήθεια όμως απέχει κατά τι από τα Αργεντίνικα ληξιαρχικά κιτάπια.

Αυτό γιατί το πιστοποιητικό γέννησής του μπορεί να λέει 14-06-1928 αλλά είναι η ημερομηνία πλαστή. Στην πραγματικότητα, γεννήθηκε ακριβώς ένα μήνα πριν, στις 14-05-1928, απλά δηλώθηκε έτσι από τη μητέρα του για να μην αποκαλυφθεί ότι ήταν ήδη έγκυος πριν το γάμο της και να γλιτώσει την κοινωνική κατακραυγή. Βλέπετε ο Τσε (και τα 4 αδέρφια του) ήταν γόνοι μιας οικογένειας γνωστής, ανήκουσας στην αργεντίνικη ολιγαρχία. Κληρονόμησε όμως αυθεντικά προοδευτικά γονίδια, καθώς η οικογένειά του αποστρεφόταν τον προκλητικό βίο της πλουτοκρατίας.

Παρότι ασθματικός, ήταν πολύ κοινωνικός από μικρός, δείχνοντας παράλληλα μια ιδιαίτερη αδυναμία στη λογοτεχνία και την αρχαία ελληνική φιλοσοφία. Αγαπημένοι του ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης, Πάμπλο Νερούδα κι ο Σαίξπηρ. Η βιβλιοθήκη του ήταν ιδιαίτερα γεμάτη για τα δεδομένα ενός εφήβου. Ο πατέρας του είχε πει κάποτε περήφανος ότι ο Τσε «όταν έγινε 12 χρονών κατείχε μία παιδεία που αναλογούσε σε έναν νέο 18 ετών».

Σπούδασε γιατρός στην ιατρική σχολή του πανεπιστημίου του Μπουένος Άιρες αλλά, πριν αρχίσει την πρακτική του, προσφέρθηκε κι εργάστηκε ως νοσοκόμος στα εμπορικά πλοία του αργεντίνικου στόλου. Η ξαφνική αυτή απόφαση εξέπληξε δυσάρεστα την οικογένειά του.

Ο πατέρας του, στο βιβλίο του με τίτλο «Ο γιος μου, ο Τσε Γκεβάρα» λέει: «Δεν κατάφερνα να καταλάβω το παιδί μου. Να αναζητήσει τι, διερωτόμουν. Όταν έπαιρνα τα γράμματά του αγανακτούσα. Ήταν η μη κατανόησή μου.» Τα ταξίδια που έκανε σε όλη τη Νότια και Κεντρική Αμερική και η γνωριμία του με το κοινωνικοπολιτικό status quo των λατινοαμερικάνικων χωρών έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση κι αποκρυστάλλωση της αριστερής πολιτικής του συνείδησης και στον ασπασμό του μαρξισμού.

gazzetta