Η απάντηση είναι "εσύ".

Ξημέρωσε άλλη μια μέρα… Για να δούμε σήμερα θα μπορέσω να κάνω πράξη όλα αυτά που σκεφτόμουν χτες; Όλα αυτά που με βασανίζουν τις νύχτες και με κρατάνε ξάγρυπνο; Μάλλον όχι… Γιατί όχι; Γιατί αυτό συμβαίνει μέρες, μήνες, χρόνια τώρα χωρίς αποτέλεσμα. Τόσα δάκρυα, τόση λύπη και οργή, τόση απόγνωση και απογοήτευση, τόση μοναξιά και απομόνωση για το τίποτα. Βασικά όχι για το τίποτα… Προφανώς υπάρχει αιτία, υπάρχει μια πληγή ανοιχτή, υπάρχει λόγος…


Γιατί ρε γαμώτο μένω άπραγος; Αφού ξέρω τι φταίει, ποιός φταίει, τι οφείλω να κάνω για να αισθανθώ καλύτερα, πως να κλείσω την πληγή… Κι όμως νιώθω ανύμπορος. Ανίκανος να σταθώ στο ύψος των περιστάσεων με αποτέλεσμα να μένω αδρανής.

Με αποτέλεσμα να βλέπω την ζωή μου να περνάει απο μπροστά μου και γω να χαζεύω, να παρακολουθώ λες και δεν είναι η δική μου ζωή. Λες και δε με νοιάζει που χάνω χρόνο, στιγμές, γεγονότα. Λες και θέλω να είμαι σε αυτή την θέση, λες και είμαι μαζοχιστής, λες και μου αρέσει να υποφέρω.

ΌΧΙ, ΌΧΙ, ΌΧΙ! Δε μου αρέσει αυτό, θέλω να σταματήσει, δεν είμαι έτσι εγω… Πως όμως; Ποιός είναι ο τρόπος; Που πουλάνε δύναμη, κουράγιο και υπομονή; »

Τι είναι οι σκέψεις; Είναι αναμνήσεις, φαντασιώσεις, σενάρια, σκόρπιες μνήμες, εμπειρίες, ιδέες… Είναι νοητές εικόνες και αναπαραστάσεις. Είναι η ικανότητα του νου να μας παιδεύει, να μας προκαλεί σύγχυση(όπως δείχνει το παραπάνω απόσπασμα). Οι σκέψεις γεννούν συναισθήματα.

Σκέφτομαι θετικά και νιώθω χαρούμενος και αισιόδοξος. Σκέφτομαι αρνητικά και νιώθω άκεφος και απαισιόδοξος. Υπάρχουν φορές που τα συναισθήματα είναι αμφιθυμικά.

Σε αυτή την περίπτωση δημιουργείται μια εσωτερική σύγκρουση η ισχύ της οποίας είναι ανάλογη με τον βαθμό και την ένταση αυτών των αντίθετων συναισθημάτων. Λόγω της ελεύθερης βούλησης είναι επιλογή του καθενός το να έχει μια θετική ή αρνητική αύρα, δύναμη, ακόμα και προσωπικότητα.

Ο έλεγχος των σκέψεων σαφώς δεν είναι εύκολη υπόθεση. Άλλωστε δε μπορούμε να ελέγχουμε τα πάντα στη ζωή. Δεν περνάνε όλα απο το χέρι μας. Αυτά που περνάνε όμως μπορούμε και οφείλουμε να τα εκμεταλλευτούμε και να τα αξιοποιήσουμε.

Τί είναι αυτό που θα σε κρατήσει όρθιο σε περίπτωση σεισμού; Ένα κτήριο, τα θεμέλια του. Εσένα, τα πόδια σου. Πως θα καταφέρεις να γίνεις δυνατός, θαρραλέος ώστε να αντιμετωπίσεις την όποια δυσκολία και να ξεπεράσεις το όποιο εμπόδιο; Θέτοντας γερά θεμέλια. Έχοντας πίστη στον εαυτό σου. Η αυτογνωσία, η αυτοεκτίμηση, η αξιοπρέπεια…

Είναι τα κλειδιά για να ανοίξεις οποιαδήποτε πόρτα. Η αγάπη, η καλοσύνη, ο σεβασμός πρώτα προς τον εαυτό σου και μετά στον συνάνθρωπο σου θα είναι η φλόγα που θα καίει για πάντα, θα είναι η λύση στο αδιέξοδο που βρίσκεσαι ή που νομίζεις ότι βρίσκεσαι.

Αυτού του είδους τα αγαθά δεν αγοράζονται μήτε πωλούνται. Πολύ απλά κερδίζονται, κατακτώνται άλλες φορές ανώδυνα και άλλες επώδυνα. Γιατί; Γιατί η αξία τους είναι ανεκτίμητη… Γιατί όταν τα κερδίσεις δε θα μπορεί να σου τα πάρει κανείς.

Όποιες και όσες είναι οι ερωτήσεις, όποια και όσα είναι τα «γιατί», η απάντηση είναι η ίδια. Ή τουλάχιστον προέρχεται απο την ίδια πηγή. Τον εαυτό σου. Μόνος θα βρείς τον τρόπο να επουλώσεις την πληγή. Αρκεί να είσαι καλά με αυτό που είσαι και να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σε αγαπούν και σε στηρίζουν.

Καλή τύχη…

 Φανή Ναθαναηλίδου, Φοιτήτρια του Φ.Π.Ψ Ιωαννίνων

 psychologicalnotions