Όσο και να προσπαθείς να την αποφύγεις είναι εκεί που στηρίζεσαι, εκεί που πατάς και πρέπει να την υπομείνεις.. Η γλίτσα σε ένα βαλτώδες αμμουδερό έδαφος είναι κάτι που δεν μπορείς να ξεχάσεις με αυτή την αηδιαστική γλοιώδη αίσθηση που αφήνει στα πέλματα σου και φτάνει μέχρι τα χείλη σου. Ακριβώς σαν κάτι πανοποιότυπο με την νεοδεξιά του Σύριζα που προκαλεί αηδία και εμετό με τις καθημερινές δηλώσεις και παρεμβάσεις των στελεχών του.
Αγκιστρωμένοι στο άρμα της κυβερνητικής εξουσίας δίνουν καθημερινά κάθε φορά που ανοίγουν το στόμα τους, ρεσιτάλ αμετροέποιας και αγνωσίας για την υφή της ρεαλιστικής σημερινής κοινωνίας .
Άνθρωποι ανεπάγγελτοι και βαθιά νεποτισμένοι με ιδεοληψίες ζουν σε ένα φαντασιακό κόσμο" όπου έχει γίνει πραγματικότητα μόνο για αυτούς στην προσπάθεια τους να πείσουν τον εαυτό τους .
Είναι για λύπηση πραγματικά για την πραγματική αριστερά να βλέπεις όλα τα νεοφιλελέυθερα μοντέλα κοινωνικής και οικονομικής ζωής να εφαρμόζονται από οπορτουνιστές, άεργους και φιλαυτιστές τρολάροντας τον ίδιο τους τον εαυτό αυτοπροσδιοριζόμενοι βλεδυρά σαν "κουμουνιστές" ή "σοσιαλιστές".
Σε μια κοινωνία όπου τα πάντα έχουν διαβρωθή από την άυλη χρηματοπιστωτική οικονομία με την Fitch και όλες τις Τραπεζικές επιχειρήσεις να υποστηρίζουν την νεοδεξιά του Συριζα ακραιφνώς.
Και βέβαια πως αλλιώς θα "περάσουν" όλα τα μοντέλα της Gig οικονομίας χωρίς ασφαλιστικό για τους εργαζομένους χωρίς σύνταξη χωρίς εργασιακά δικαιώματα εάν η νεοδεξιά του Σύριζα δεν τα εφαρμόσει;
Και βέβαια πως αλλιώς θα "περάσει" η διάλυση της συνοχής του κοινωνικού ιστού καταστρέφοντας την ιδιοσυστασία των Ελλήνων με στρέβλωση της ιστορίας αλλοίωση των κοινωνικών δομών με εισαγωγή "ξένων" ηθών και εθίμων, διαλύνοντας την παιδία και τις παραγωγικές δομές, εάν η νεοδεξιά του Συριζα δεν τα εφαρμόσει;
Η όλη κατάσταση σήμερα στην χώρα θυμίζει ακριβώς τα βήματα που κάνει ένα κολυμβητής σε μια βαλτώδη αμμώδη παραλία. Σιχαίνεσαι εκεί που πατάς προσπαθείς να το αποφύγεις κολυμπώντας, αλλά λίγο τα θολά νερά, λίγο η σήψη που κόλλησε στην λάσπη σε επαναφέρουν στην πραγματικότητα όπου ξαναπατάς εκεί που σιχαίνεσαι προσπαθώντας να βγεις στην στεριά.
Μέχρι που να βγεις δεν ξέρεις τι σε περιμένει, περιμένεις το χειρότερο και αυτή η αίσθηση της γλίτσας και της αηδίας , περνάει στο στόμα σου στο μυαλό σου σαν κάτι που δεν θες να το ξαναζήσεις.
Μητρός τε και πατρὸς και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερόν εστιν η Πατρὶς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρα θεοίς και παρ᾿ ανθρώποις τοις νουν έχουσι.
Σωκράτης, 469-399 π.Χ., Φιλόσοφος
*Ο Χατζηαναγνώστου Γιώργος είναι entrepreneur Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αποποίηση ευθυνών: Το ιστολόγιο δεν παρέχει συμβουλές, προτροπές και καθοδήγηση.
Εισέρχεστε & εξέρχεστε με δική σας ευθύνη :)