Ζωή χωρίς ίντερνετ για μια εβδομάδα. Ημέρα Έκτη / Ημέρα Έβδομη

 

Είχα βάσιμες πληροφορίες πως μέσα στις επόμενες ημέρες το πρόβλημα που αντιμετώπιζα με το δίκτυο θα λυνόταν. Έτσι αποφάσισα να παραμερίσω για λίγο την τεχνολογία και να δώσω βάση σε άλλα πράγματα. Έμαθα να λειτουργώ το πλυντήριο σε τέτοιο βαθμό που μπορώ να δώσω διάλεξη σχετικά με το PH του νερού και την τριβή του κάδου στις 800 στροφές.

Έκανα εγχείρηση στο φούρνο μικροκυμάτων προσπαθώντας να απενεργοποιήσω το ‘Ντιν’ από το καμπανάκι του. Προσπάθησα αποτυχημένα να κλείσω την πόρτα του ψυγείου με το κεφάλι μου μέσα για να δω τι συμβαίνει με το φωτάκι όταν η πόρτα κλείνει. Μένει ανοιχτό; Πέφτει για ύπνο; Δεν έχω απάντηση. Γνωρίζω πλέον πόσες τρίχες έχει η σφουγγαρίστρα μου και ποια η ιδανική γωνία στυψίματος στον κουβά. Τέλος, έμαθα επιτέλους σωστά προς τα ποια μεριά και πόσες μοίρες πρέπει να στρέψω την βρύση του νεροχύτη ώστε να έρχεται χλιαρό και όχι καυτό νερό. Ήταν μια εποικοδομητική ημέρα.

Ημέρα Έβδομη

Αποφάσισα να περιποιηθώ τον εαυτό μου. Έλουσα τα μαλλιά μου και τρίμμαρα τα γένια. Έβαλα μέχρι και αγγουράκια κάτω από τα μάτια για τους μαύρους κύκλους. Μαγείρεψα. Σκούπισα και σφουγγάρισα. Έβαλα πλυντήριο. Έφαγα επιτέλους στο τραπέζι της κουζίνας και όχι πάνω από το πληκτρολόγιο σαν σεκιουριτάς σε βάρδια πολυκαταστήματος. Δίπλωσα όλα μου τα ρούχα. Τέλος, έκανα αυτό που απέφευγα όλη την υπόλοιπη εβδομάδα. Άνοιξα την τηλεόραση. Απέχω από το να βλέπω τηλεόραση εδώ και αρκετά χρόνια. Διαπίστωσα πως τίποτα δεν έχει αλλάξει. Βγαίνει καινούργιο Survivor με διάσημους και κάτι τούμπανες διάσημες. Είδα τρία επεισόδια κολλητά «Μαρία η άσχημη».

Θέλησα να ψάξω να βρω το όνομα της κοπέλας με τις ξανθές κοτσίδες άλλα δεν είχα ιντερνέτ. Είδα διαφημίσεις για σόμπες, για βιβλία, για θεραπεία με όζον και μια για 5 ζευγάρια παπούτσια με 19 ευρώ. Βυθίστηκα ακόμη πιο πολύ στον τηλεοπτικό βούρκο παρακολουθώντας για ώρες Gallerie Tsangarakis. Αποφάσισα να την κλείσω για να μην αναγκαστώ να την σπάσω. Μπορεί η ποιότητα στο ιντερνέτ μερικές φορές να είναι χαμηλή όμως τίποτα δεν ξεπερνά το ‘άπατο πηγάδι’ της τηλεόρασης. Αυτό γιατί το μεγαλύτερο κομμάτι της δεν αποτελεί ‘user content’.

Δεν έχει δημιουργηθεί από χρήστες για χρήστες όπως το ιντερνέτ άλλα για να προβάλλουν συγκεκριμένοι άνθρωποι τις συγκεκριμένες απόψεις τους. Δεν υπάρχει αλληλεπίδραση πέρα από το να την κλείσεις. Γιατί ακόμη και με το να αλλάξεις κανάλι τις περισσότερες φορές δεν καταφέρνεις τίποτα. Όπως καταλάβατε άρχισα να φιλοσοφώ. Τι είναι ο άνθρωπος; Τι είναι το ζουμί του; Είμαστε τρισδιάστατα ολογράμματα που προερχόμαστε από ένα δυαδικό σήμα και σύστημα όπως η τηλεόραση; Η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα; (Σε αυτό δυστυχώς είχα απαντήσει πολύ καιρό πριν. Η κότα έκανε το αυγό, γιατί το αυγό κάνει και…κόκορα).

Επίλογος

Το ιντερνέτ, αν και δεν μοιάζει να είναι βασικό αγαθό της ζωής μας, είναι θεωρώ απαραίτητο. Είναι όπως είπα η προέκταση της κοινωνικής μας ζωής. Κάτι σαν το τηλέφωνο. Ένα εργαλείο με πολλές χρήσεις για άμεση εύρεση των πάντων. Για βοήθεια, για ενημέρωση και επικοινωνία. Μπορούμε να τα καταφέρουμε και χωρίς αυτό, όμως θεωρώ πως αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας πια. Όταν χάνεται, περνάς από κάποια στάδια όπως εκείνα του θανάτου. Της απογοήτευσης, της μη παραδοχής της απώλειάς του ή τελικά της αποδοχής. Η απώλειά του μπορεί να δημιουργήσει πολλές καταστάσεις συμπεριλαμβανομένου και των κωμικών. Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν είμαι από εκείνους που μπορεί να αποποιηθεί της τεχνολογίας τόσο εύκολα. Γλυκό μου Facebook και YouTube, σας υπόσχομαι να καλύψουμε το έδαφος που χάσαμε, σύντομα!

 unboxholics