Αγγελίδου Ξένη: Στερνός λόγος

"Φύλαξε το κλειδί. Είναι του σπιτιού.
Όταν θα πας, ν’ ανοίξεις.
Σε τόπο φύλαξε το σίγουρο
και κάπου κάπου να το καθαρίζεις.

Δεν πρέπει να σκουριάσει.

Να’ ναι έτοιμο, μόλις σας πούνε
να γυρίσετε…

Έχω κλειδώσει δυο φορές την ξώπορτα.

Πρέπει να την τραβήξεις προς τα έξω,
μην ξεχάσεις…

Εγώ δε θα γυρίσω, όπως το λογάριαζα.

Εσύ θα πας.
Θα ξαναδείς το περιβόλι και την καρυδιά
που φύτεψα…

Πρόσεχε το κλειδί.

Η αυλή μας θα μοσχομυρίζει
γιασεμιά.

Το κλήμα θα’ χει σίγουρα καρπό...
Μόνο που χρόνια τώρα έμεινε ακλάδευτο.

Όταν θα πας, να φέρεις το Μηνά να το κλαδέψει.

Και μην ξεχάσεις τα βασιλικά στη γλάστρα.
Θα’ ναι όμορφα, Χαρά Θεού, μες στην αυλή μας.

Μην κλαις.

Μονάχα το κλειδί να το φυλάξεις καλά.
Ξέρεις τι δυσκολία θα’ χεις, αν το χάσεις;

Πού να’ βρεις μάστορη να σου αλλάξει κλειδαριά,
όταν στην Πόλη θα γυρίσεις".