Η πολιτική απάτη ως κεντρική πολιτική επιλογή

Ποιος θα το έλεγε πέρσι, τέτοια εποχή, ότι σε ένα μόλις χρόνο, η Νεοφιλελεύθερη Δεξιά του Μητσοτάκη θα έφτανε σε αυτό το σημείο πολιτικής ανυποληψίας!

Κέρδισαν τις εκλογές και επέστρεψαν στην κυβέρνηση με έναν αέρα ανωτερότητας, ισχύος και υπεροψίας, σαν τους αριστοκράτες που επιστρέφουν δικαιωματικά στα δικά τους ανάκτορα. Έχοντας, όπως φαίνονταν, το μυστικό της επιτυχίας στην τσέπη.

Πρώτα γιατί κατάφεραν, εκμεταλλευόμενοι την οικονομική κρίση και τα μνημόνια για τα οποία εκείνοι είναι υπεύθυνοι, να αξιοποιήσουν την ολοκληρωτική τους επικοινωνιακή υπεροπλία για να σβήσουν το παρελθόν με τις ευθύνες της παράταξής τους. Αντιστρέφοντας πλήρως τη βαθιά ριζωμένη για δεκαετίες πεποίθηση στη συνείδηση των προοδευτικών πολιτών για το σκοτεινό ρόλο της Δεξιάς στη σύγχρονη πολιτική μας ιστορία.

Το σύνθημα που κάποτε κυριαρχούσε στην Ελλάδα «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά», το αντέστρεψαν εκμεταλλευόμενοι τη συγκυρία και το μετέτρεψαν με επιτυχία, χάρη σε μια σαρωτική επικοινωνιακή καταιγίδα, σε «Αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο». 

Ο λαός ξέχασε εύκολα ποιοι μας βύθισαν στην οικονομική και κοινωνική κρίση. Όπως ξέχασε γρήγορα ποιοι μας έλεγαν ότι τα μνημόνια, ακόμη και αν δεν μας τα είχαν επιβάλει οι δανειστές, θα έπρεπε να τα έχουμε εφεύρει από μόνοι μας. 

Και μαζί με την αμνησία για τη συμβολή της Δεξιάς στα δεινά που έπληξαν τη χώρα την τελευταία δεκαετία, έκαναν το λαό να ξεχάσει γρήγορα και ποια πολιτική δύναμη ήταν εκείνη που μας οδήγησε επιτυχώς στην έξοδο από τη μέγγενη των μνημονίων. Παρά το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αριστερή πολιτική δύναμη, δεν πίστευε στις μεθόδους των μνημονίων, αλλά τις εφάρμοσε εκών άκων για να βγάλει την οικονομία από την κρίση, εντούτοις χρεώθηκε με όλα τα δεινά που η Δεξιά προκάλεσε.

Πλήρης αντιστροφή ρόλων και απόλυτη ανατροπή αφηγήματος. 

Οι θύτες της οικονομικής κρίσης, ενδεδυμένοι τον μανδύα των θυμάτων, έδειξαν ως υπεύθυνους για την κρίση αυτούς που κατάφεραν μέσα σε 4 χρόνια να οδηγήσουν στην έξοδο από τα μνημόνια.

Ακόμη και προοδευτικοί πολίτες που παραδοσιακά δεν ψηφίζουν Δεξιά πείστηκαν από την επικοινωνιακή επέλαση του «Αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου» και έγιναν αν όχι και ψηφοφόροι τους, πάντως δυνάμει υποστηρικτές τους.

Το δεύτερο μυστικό της επιτυχίας τους, ήταν η βαθιά τους νεοφιλελεύθερη πεποίθηση ότι όλα εξαγοράζονται και όλα πουλιούνται.

Χρησιμοποιώντας λοιπόν δημόσιο χρήμα που η κυβέρνηση της Αριστεράς με αίμα εξασφάλισε ως απόθεμα για την δύσκολες ώρες, αυτοί σε εποχή πανδημίας, αντί να ενισχύσουν το σύστημα υγείας, εξαγόρασαν με δεκάδες εκατομμύρια Ευρώ τα ΜΜΕ, ώστε να μιλούν διαρκώς δοξαστικά γι’ αυτούς και να βρίζουν απαξιωτικά τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Και επιπλέον, αντί να ενισχύσουν τους εργαζόμενους και τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες που απειλούνται από την ύφεση της οικονομίας, αυτοί σπατάλησαν άφθονο χρήμα για να υποστηρίξουν τους κομματικούς και πολιτικούς τους φίλους, μεγάλα δηλαδή οικονομικά συμφέροντα, με έναν τρόπο που στράφηκε τελικά σε βάρος των πολιτών και της δημόσιας υγείας.

Αφού σήμερα πλέον έχει γίνει κοινή συνείδηση ότι την υποτροπή της υγειονομικής κρίσης την έφεραν οι καλοκαιρινές υποχωρήσεις της κυβέρνησης στα μεγάλα διεθνή ταξιδιωτικά πρακτορεία που αντιδρούσαν στους υγειονομικούς ελέγχους στα σύνορα, καθώς και στις αεροπορικές και πλοιοκτητικές εταιρείες που αρνήθηκαν την αραίωση των επιβατών τους.

Ένα χρόνο μετά, η Νέο-Δεξιά αποκαλύφθηκε, με αποτέλεσμα να μην της μείνει τίποτε από τον αέρα της νίκης και από την περσινή της υπεροψία.
Το… επιτελικό κράτος βούλιαξε πριν την ώρα του:

• Στα σεμινάρια τύπου «Σκόιλ Ελικίκου» όπου χάθηκαν πολλά εκατομμύρια Ευρώ σε ένα σκάνδαλο που παραμένει ακόμη και σήμερα ανεξερεύνητο
• Στην καλοκαιρινή υποτροπή της πανδημίας, την εξάπλωση της οποίας πλέον δεν μπορούν να ελέγξουν
• Στη μεταβίβαση της ευθύνης της υγειονομικής φροντίδας στους πολίτες, που αποτελεί κορυφαία παραδοχή αποτυχίας της κρατικής προστασίας και της κοινωνικής μέριμνας 
• Στις φυσικές καταστροφές, στη φωτιά στις Μυκήνες και στις πλημμύρες της Καρδίτσας, στις οποίες η κρατική παρέμβαση ήταν ανύπαρκτη
• Στη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης με την υποχώρηση του δημόσιου συστήματος υγείας το οποίο δεν ενίσχυσαν όπως υπόσχονταν, την υποκαταγραφή της εξάπλωσης του ιού με ελάχιστα τεστ και τον πρόωρο κορεσμό των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, που δεν φρόντισαν να ενισχύσουν εγκαίρως
• Στα… αλεξίπτωτα που μοίρασαν στα σχολεία αντί για μάσκες
• Στις καταλήψεις και τις διαδηλώσεις των μαθητών που διεκδικούν τα αυτονόητα, δηλαδή σχολικές αίθουσες χωρίς συνωστισμό, περισσότερους εκπαιδευτικούς και υγειονομικές συνθήκες ικανές να προστατέψουν τους μαθητές από την εξάπλωση της πανδημίας στα σχολεία
• Στις αντιδράσεις των ανθρώπων του Πολιτισμού απέναντι σε μια αλαζονική και κοινωνικά αδιάφορη κυβερνητική πολιτική
• Στις διογκούμενες κοινωνικές αντιδράσεις απέναντι σε μια πολιτική καταστροφής των μνημείων του ελληνικού Πολιτισμού

 

Οι αλληλοκατηγορίες των υπουργών μεταξύ τους και η υποτιθέμενη δυσαρέσκεια του πρωθυπουργού, ο οποίος ακόμη και τώρα δεν αναλαμβάνει καμία απολύτως ευθύνη, αλλά μετά από τους πολίτες, επιρρίπτει τις ευθύνες τώρα στους υπουργούς του, δεν αποτελούν παρά το πρώτο σύμπτωμα της παταγώδους αποτυχίας της κυβέρνησης να διαχειριστεί τα καθημερινά προβλήματα στη χώρα.
Η μνημειώδης διαχειριστική αποτυχία του… επιτελικού κράτους που με περισσή αλαζονεία διαφήμιζαν πέρσι, ακολουθήθηκε από αντίστοιχης έκτασης παταγώδη αποτυχία στο καθαρά πολιτικό επίπεδο.

• Η βαθιά ύφεση της οικονομίας, τα λουκέτα των επιχειρήσεων και η εκτόξευση της ανεργίας, αποτέλεσμα της εμμονικά νεοφιλελεύθερης πολιτικής της άρνησης της κυβέρνησης να υποστηρίξει τους εργαζόμενους και να ενισχύσει τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, όπως έκαναν όλα τα Ευρωπαϊκά κράτη, ανεξαρτήτως ιδεολογικής κατεύθυνσης
• Η πλήρης αποτυχία της πολυδιαφημισμένης νεοφιλελεύθερης αναπτυξιακής πολιτικής που τάχα θα έφερνε πακτωλό επενδύσεων στη χώρα και δήθεν θα προωθούσε άμεσα την επένδυση στο Ελληνικό και αλλού
• Η αλλαγή στάσης στο εθνικής σημασίας ζήτημα της Συμφωνίας των Πρεσπών, που από «προδοτική» προεκλογικά, έγινε «ιστορική» στο κείμενο που υπέγραψε η κυβέρνηση με τον υπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ. Μια υπόθεση που εξελίσσεται σε θηλιά εσωκομματικού διχασμού για τη ΝΔ, η οποία δεν τολμά ούτε να φέρει στη Βουλή την επικύρωση των μνημονίων που προκύπτουν από της Συμφωνία των Πρεσπών, γιατί δεν βρίσκει πρόθυμους εισηγητές μεταξύ των βουλευτών της
• Η αδράνεια και υποχωρητικότητα της εξωτερικής πολιτικής, η απουσία εθνικής στρατηγικής και η μυστική διπλωματία που ακολουθεί η κυβέρνηση απέναντι στην Τουρκία που αποδυνάμωσαν την Ελλάδα και ενίσχυσαν αντίστοιχα τις διεκδικήσεις των Τούρκων, οδηγώντας μας σε ένα δυσοίωνο διάλογο
• Ο έλεγχος της Δικαιοσύνης, όπως καταγγέλλει η Ένωση Εισαγγελέων και η συγκάλυψη του σκανδάλου NOVARTIS, με την πλήρη ανατροπή ρόλων μεταξύ ενόχων και αυτών που τους αποκάλυψαν, αποτελεί καίριο πλήγμα στην καρδιά της Δημοκρατίας και εκθέτει τη χώρα διεθνώς

Ένας συνδυασμός αφενός πολιτικής ανεπάρκειας και ιδιοτέλειας και αφετέρου διαχειριστικής ανικανότητας, κάνει την κυβέρνηση να καταφεύγει στην εξαγορά των ΜΜΕ με σκοπό τη διαστρέβλωση της αλήθειας, ως συνειδητή επιλογή και μόνη διέξοδο  για την πολιτική της επιβίωση.
Εξ ου και δικαιώνεται ο χαρακτηρισμός που τους απέδωσε ο Αλέξης Τσίπρας, ως πολιτικών απατεώνων.

Γιατί για την κυβέρνηση της Νέο-Δεξιάς, ο χαρακτηρισμός τους ως πολιτικών απατεώνων δεν είναι ηθικολογικός, αλλά βαθιά πολιτικός. Καθώς αποτελεί κεντρική συνειδητή πολιτική επιλογή για την επιβίωση και την επικοινωνιακή επικράτηση της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Στην προσπάθειά τους να αποκρύψουν τόσο την αδιαφορία τους για τη μεγάλη πλειοψηφία, τις χαμηλές και μεσαίες οικονομικές και κοινωνικές τάξεις, ως νεοφιλελεύθεροι που είναι και γνήσιοι εκφραστές μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, όσο όμως και τη διαχειριστική τους ανικανότητα, ως παλαιοκομματικοί, ακραία συντηρητικοί και εξαιρετικά στενών πολιτικών οριζόντων Νέο-Δεξιοί, χρησιμοποιούν τη μέθοδο της πολιτικής απάτης για να παρουσιαστούν στους πολίτες σαν κάτι διαφορετικό από αυτό που στ’ αλήθεια είναι.

Γι’ αυτό και αποκλειστικό πολιτικό τους όχημα είναι η επικοινωνία, που στις μέρες τους μετεξελίχθηκε σε προπαγάνδα που παραπέμπει σε ολιγαρχικά καθεστώτα.

Η φθορά τους όμως, όπως όλων όσοι προσπαθούν να εξαπατήσουν, είναι πολύ γρήγορη.
Όπως πολύ γρήγορη θα είναι και η πτώση τους…

https://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/i-politiki-apati-os-kentriki-politiki-epilogi