Άργησες. Όπως αργεί η ελπίδα.
Πάντοτε αργούσες.
Μα πύκνωσαν οι αργοπορίες με τον καιρό.
Κι εντέλει άργησες ως τη χάση.
Το κουφάρι μου τα μάζεψε,
κίνησε για τη λύπη, να ησυχάσει, να θαφτεί.
Στο ηρώο μου, αργά κατέθεσες στεφάνι,
με κορδέλα επίσημη και γλώσσα κυβερνητική:
"Αν είχα χρέος να μην αργώ,
ίσως μπορούσα να μην αργούσα".
Δεν ήμουν εκεί για να γελούσα.
Σακελλαρίου Σοφία
Ζωογραφίες - Μελάνι / 2016
photo/pixabay
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το blog ΟΛΑ ΛΑΘΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά σε άρθρα που αναδημοσιεύονται από διάφορα ιστολόγια. Δημοσιεύονται όλα για την δική σας ενημέρωση.