ΟΙ ΥΠΟΓΕΙΕΣ ΣΤΟΕΣ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ ΚΑΙ Η ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΤΕΡΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ. 2



Φωτογραφία στην οποία φαίνονται οι εργασίες

για την δημιουργία του μετρό Αθηνών.

(Φωτογραφία από την επίσημη

ιστοσελίδα της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ Α.Ε.)

Τον καιρό που διεξάγονταν οι εν λόγω εργασίες

δεν ήταν λίγες οι αναφορές εργατών για υπόγειες

σήραγγες που βρίσκονταν, μερικές μάλιστα από

τις οποίες περιείχαν ευρύματα

αρχαιολογικού χαρακτήρα


Σημαντικές μαρτυρίες για την ύπαρξη διάφορων υπογείων στοών κάτω από την Αττική, είναι και αυτές των εργατών που εργάστηκαν για την κατασκευή του μετρό στην Αθήνα. Λέγεται ότι, κατά την διάρκεια των εργασιών, οι εργάτες εντόπισαν πληθώρα υπογείων σηράγγων, άλλες από τις οποίες ήταν υπόγειοι χείμαρροι και άλλες από τις οποίες είχαν αρχαιολογικό ενδιαφέρον, καθώς μέσα τους βρέθηκαν χιλιάδες αρχαιολογικά ευρήματα, πολλών από τα οποία αγνοείται η τύχη. Εικάζεται δε πως αν κάποιος που δεν ξέρει τις υπόγειες στοές της Αττικής καταφέρει και διεισδύσει σε αυτές, κινδυνεύει προχωρώντας να βρεθεί να περπατάει στις ράγες του μετρό! Δεν αποκλείεται λοιπόν η πρόσβαση σε ορισμένες από τις στοές αυτές να είναι δυνατή και από κάποια σημεία του υπόγειου σιδηροδρομικού δικτύου του μετρό Αθηνών. Όπως και να ‘χει όμως, κανείς, μέχρι στιγμής, δεν έχει διαψεύσει τα όσα λέγεται πως βρέθηκαν κάτω από την επιφάνεια της γης, τον καιρό των εργασιών για την διάνοιξη των σηράγγων του μετρό.

Αν υπάρχει όμως ένα τέτοιο υπόγειο δίκτυο στοών κάτω από την Αθήνα και αν οι αρχαίοι ήξεραν για την ύπαρξή του, γεννιέται η απορία ως τι τα χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι. Το γεγονός ότι κοντά σε κάθε μεγάλη έξοδο του υπογείου δικτύου στοών βρίσκεται και κάποιο μεγάλο αρχαίο ελληνικό ιερό, ενώ σε μικρότερες εισόδους υπάρχουν κι εκεί αρχαίοι βωμοί, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι στοές χρησιμοποιούνταν από τους ιερείς των μεγάλων ιερατείων της αρχαιότητας, όπως για παράδειγμα το ιερατείο της Αθηνάς στην Ακρόπολη και το ιερατείο της Δήμητρας στην Ελευσίνα…

 

 

Φωτογραφία αρχαιολογικού χώρου στην Ελευσίνα. Εκτός
από το ιερατείο της θεάς Αθηνάς που έδρευε στην
Ακρόπολη, υπήρχαν στην Αττική και άλλα σημαντικά
ιερατεία που είχαν πρόσβαση στις υπόγειες στοές της
Αττικής, σημαντικότερο από τα οποία ήταν αναμφβόλως
αυτό της θεάς Δήμητρας στην Ελευσίνα. Στο ιερό αυτό,
κάθε χρόνο γιορτάζονταν στην αρχαιότητα τα Μεγάλα
Ελευσίνια Μυστήρια, κατά την διάρκεια των οποίων
λάμβανε χώρα η αποκάλυψη στους νέους μύστες
γνώσεων πανάρχαιων που κατείχαν μόνο οι θεοί...

Λίγα είναι γνωστά για τις υπόγειες στοές της Αττικής από την αρχαία ελληνική παράδοση. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι όσοι μυούνταν στα αρχαία μυστήρια έδιναν όρκο σιωπής για τα όσα θα έβλεπαν ή θα άκουγαν μέσα στις υπόγειες στοές. Στα Ελευσίνια Μυστήρια για παράδειγμα, οι μύστες, προκειμένου να μυηθούν στα μεγάλα Ελευσίνια Μυστήρια, έπρεπε να μπουν νύχτα στις υπόγειες σήραγγες και να αντιμετωπίσουν «τις σκέψεις του κακού και της εκδίκησης που κάποτε κάνανε» ως «ιπτάμενα και ακίνητα φαντάσματα», «όντα τερατώδη» (Νικόλαος Α. Μαργιωρής, «Τα Ελευσίνια Μυστήρια»).

Κάτι τέτοιο θυμίζει παράλληλα τόσο τις μεσαιωνικές ιστορίες όσο και τις σύγχρονες μαρτυρίες για θεάσεις τρομακτικών οντοτήτων μέσα σε κάποια σπήλαια, στις εισόδους κάποιων σπηλαίων ή και έξω από κάποια σπήλαια, ακόμα και αρκετά μερικά από την περιοχή της Ελευσίνας – δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως στις εισόδους κάποιων σπηλαίων βρίσκονται χριστιανικά εκκλησάκια.

Οι εμφανίσεις διάφορων άσχετων μεταξύ τους παράξενων φαινομένων κοντά στους χώρους κάποιων από αυτά τα σπήλαια, τα οποία κυμαίνονται από εμφάνιση εξωγήινων μέχρι εμφάνιση υποχθονίων οντοτήτων, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι κανείς ποτέ δεν έχει πάθει κακό αμέσως από τα φαινόμενα αυτά – μόνο από τον φόβο που του προξένησαν – μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι μάλλον κάτι άλλο συμβαίνει. Τι θα μπορούσε να είναι αυτό;

Θα μπορούσε να είναι η εμφάνιση ολογραμμάτων, τρισδιάστατων δηλαδή κινούμενων εικόνων στον χώρο, τα οποία αναπαριστούν αυτό που φοβάται αυτός που τα βλέπει. Πώς θα ήταν κάτι τέτοιο δυνατόν; Μόνο με πολύ προηγμένη τεχνολογία· με μια τεχνολογία ανάλογη με αυτήν που χρειάζεται για να προβληθούν στον ουρανό ή στα πεδία των μαχών οι εικόνες θεών και ηρώων να πολεμούν μαζί με τους Έλληνες, όπως ακριβώς μας παραδίδουν διάφοροι αρχαίοι Έλληνες ιστορικοί, όπως ο Ηρόδοτος, ο ίδιος ο Παυσανίας και ο Πλούταρχος.

Δύο παραδείγματα τέτοιων εμφανίσεων που σχετίζονται με την Αττική μπορεί κανείς να βρει στο έργο του Παυσανία του περιηγητή «Ελλάδος Περιήγησης» [«συνέβη δὲ ὡς λέγουσιν ἄνδρα ἐν τῇ μάχῃ παρεῖναι τὸ εἶδος καὶ τὴν σκευὴν ἄγροικον· οὗτος τῶν βαρβάρων πολλοὺς καταφονεύσας ἀρότρῳ μετὰ τὸ ἔργον ἦν ἀφανής· ἐρομένοις δὲ Ἀθηναίοις ἄλλο μὲν ὁ θεὸς ἐς αὐτὸν ἔχρησεν οὐδέν, τιμᾶν δὲ Ἐχετλαῖονἐκέλευσεν ἥρωα» (Παυσανίας, Ελλάδος περιήγησις, Αττικά, 32.5)], αλλά και στο έργο του Ηροδότου «Ιστορίαι» [«ἰδεῖν δὲ κονιορτὸν χωρέοντα ἀπ᾽ Ἐλευσῖνος ὡς ἀνδρῶν μάλιστά κῃ τρισμυρίων, ἀποθωμάζειν τε σφέας τὸν κονιορτὸν ὅτεων κοτὲ εἴη ἀνθρώπων, καὶ πρόκατε φωνῆς ἀκούειν, καί οἱ φαίνεσθαι τὴν φωνὴν εἶναι τὸν μυστικὸν ἴακχον.» […] «τὸν μὲν δὴ ταῦτα παραινέειν, ἐκ δὲ τοῦ κονιορτοῦ καὶ τῆς φωνῆς γενέσθαι νέφος καὶ μεταρσιωθὲν φέρεσθαι ἐπὶ Σαλαμῖνος ἐπὶ τὸ στρατόπεδον τὸ τῶν Ἑλλήνων. οὕτω δὴ αὐτοὺς μαθεῖν ὅτι τὸ ναυτικὸν τὸ Ξέρξεω ἀπολέεσθαι μέλλοι.» (Ηρόδοτος, Ιστορίαι, Ουρανία, 35.1 & 35.6)].

 

 

Φωτογραφία του δυτικού τμήματος του Ερεχθείου.
Μπροστά από τον αρχαίο ναό βρίσκεται ένα
ελαιόδεντρο. Σύμφωνα με την αρχαία μυθολογική
ελληνική παράδοση το ελαιόδεντρο αυτό κατάγεται
από το πρώτο ελαιόδεντρο του κόσμου το οποίο
η θεά Αθηνά δημιούργησε και φύτεψε εκεί και οι
Αθηναίοι σε αντάλλαγμα την έκαναν προστάτιδα
θεά της πόλη τους και έδωσαν
το όνομά της σε αυτήν.

Ακόμα και η ελληνική μυθολογία δίνει διάφορα «μεταφυσικά» στοιχεία για την υπόγεια Αττική και για τα «ιερά» μέρη που βρίσκονταν κοντά στις εξόδους των στοών αυτών. Σημαντικότερο από τα στοιχεία αυτά είναι οι μύθοι που θέλουν το σιτάρι και την ελιά να δημιουργήθηκαν από τους θεούς για πρώτη φορά στην γη της Αττικής και πιο συγκεκριμένα, η ελιά πάνω στον Παρθενώνα από την θεά Αθηνά και το σιτάρι στην Ελευσίνα από την θεά Δήμητρα. Κοινό χαρακτηριστικό και των δύο φυτών αποτελεί το γεγονός ότι, αν και δεν δημιουργήθηκαν, εξελίχθηκαν από παλαιότερες μορφές τους που δεν ωφελούσαν τον άνθρωπο – άγριες ελιές που δεν είχαν καρπούς και άγριο σιτάρι που δεν μπορούσε να παράξει ψωμί – στην σημερινή τους μορφή – Triticum aestivum και Olea europaea –μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, σε κάποιο σημείο της ανατολικής Μεσογείου που και στις δύο περιπτώσεις – περισσότερό όμως στην περίπτωση της ελιάς – πολλοί είναι οι παλαιοβοτανολόγοι που πιστεύουν πως το σημείο αυτό ήταν στην Ελλάδα. Μήπως λοιπόν οι μύθοι αυτοί μιλούν για τα «θαύματα» μιας τεχνολογίας ικανής να μεταλλάξει τον γενετικό κώδικα (DNA) των φυτών, χωρίς βέβαια να κάνει καρκινογόνους τους καρπούς τους;

Μήπως λοιπόν, όπως υποστηρίζεται από πολλούς, κατά την διάρκεια των Ελευσινίων Μυστηρίων, ο μεταμεσονύκτιος ήλιος που φαινόταν στους μύστες κατά την τελευταία νύχτα της μύησής τους [πηγή: Νικόλαος Α. Μαργιωρής, «Τα Ελευσίνια Μυστήρια»] δεν ήταν παρά άλλο ένα τεχνολογικό θαύμα της αρχαιότητας;

Μήπως πάλι γι’ αυτόν τον λόγο, όπως μας παραδίδει ο Ξενοφών (Ελληνικά, Β΄ IV2 - Β΄ IV 3 & Β΄ IV 8), όταν ξέσπασε στο οχυρό της Φυλής η επανάσταση εναντίον των Τριάκοντα Τυράννων και η επίθεση των τελευταίων αναβλήθηκε λόγω μιας ξαφνικής και απρόσμενης χιονόπτωσης, οι Τριάκοντα Τύραννοι αποφάσισαν να καταλάβουν με δόλο την Ελευσίνα; Μήπως στις υπόγειες στοές υπήρχε – μεταξύ των άλλων – και αρχαία υπερτεχνολογία ικανή για έλεγχο του καιρού;

Αν μη τι άλλο, όπως φαίνεται από τα παραπάνω οι ενδείξεις για την ύπαρξη της αρχαίας υπερτεχνολογίας στις στοές κάτω από την Αθήνα, την Ελευσίνα και την Αττική γενικότερα είναι πάρα πολλές για να θεωρηθούν αμελητέες ή έστω μικρής σημασίας. Αυτό είναι κάτι που κάποια στιγμή πρέπει να ερευνηθεί…

Χάρτης που αναπαριστά την μυθική ήπειρό της Ατλαντίδας

του Βασίλη Πάσχου, βασισμένος στις περιγραφές της

αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Στην ναζιστική Γερμανία,

οι οπαδοί της ιδεολογίας της Αρείας φυλής πίστευαν ότι

η Αρεία φυλή απ' όπου προέρχονται και οι Γερμανοί

καταγόταν από την μυθική Ατλαντίδα που ανέφερε ο

Πλάτων. Θεωρούσαν λοιπόν πως, σαν απόγονοι των

Ατλάντων που δημιούργησαν το πρώτο ισχυρό επεκτατικό

κράτος στην ανθρώπινη ιστορία, επειδή η καταγωγή τους

αυτή του καθιστούσε ανώτερους των άλλων φυλών,

έπρεπε να επιβληθούν στρατιωτικά στον κόσμο μέσω

του Γ΄ Ράιχ του Αδόλφου Χίτλερ. Δεδομένου όμως του ότι

είναι αδύνατον να συνέβησαν τα όσα ανέφερε στους

σχετικούς διαλόγους του ο Πλάτωνας, χωρίς την χρήση

της αρχαίας υπερτεχνολογίας, ήταν απολύτως λογικό οι

Γερμανοί να ψάχνουν για τέτοιες αρχαίες τεχνολογίες.

Και αφού δεν τους ήταν δυνατό, την εποχή εκείνη, να

αρχίσουν υποβρύχιες έρευνες στον Ατλαντικό ωκαιανό,

το πιο λογικό θα ήταν να ξεκίναγαν την έρευνα από την

άλλη υπερδύναμη της πανάρχαιας εκείνης εποχή που

ακόμα έβλεπε το φως του ήλιου... Μετά την κατάκτηση

της Ελλάδας από τους Γερμανούς φημολογείται πως οι

έρευνες αυτές όντως άρχισαν... 

Η υποψία όμως αυτή του ότι υπάρχει κάτι αρκετά αξιόλογο κάτω από την Ακρόπολη που σχετίζεται με την αρχαία υπερτεχνολογία, ενισχύεται και από το ότι λέγεται ότι, κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Ελλάδας, τον καιρό του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, ηDeutsche Wehrmachtπροχώρησε σε χαρτογράφηση των υπογείων στοών κάτω από την Ακρόπολη, αλλά σταμάτησε όταν, σε κάποιο σημείο ο δρόμος ήταν φραγμένος με τέτοιο τρόπο ώστε ακόμα και με εκρηκτικά, να μην είναι δυνατόν να τον ανοίξουν χωρίς να καταρρεύσει η στοά. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο Αδόλφος Χίτλερ δεν ήταν αδιάφορος απέναντι στην αρχαία υπερτεχνολογία αλλά την αναζητούσε με σκοπό να την χρησιμοποιήσει για πολεμικούς σκοπούς. Σύμφωνα με την ναζιστική ιδεολογία άλλωστε, η φυλή των Αρείων στην οποία ανήκουν οι Γερμανοί προέρχεται από τους επιζήσαντες του καταποντισμού της «μυθικής» Ατλαντίδας. Και οι Άτλαντες θα ήταν αδύνατον να κάνουν αυτά τα οποία λέει ότι έκαναν ο Πλάτων, αλλά και να πάθουν τα όσα λέει ότι έπαθαν (Τίμαιος 25b-25d) σε περίπτωση που δεν κατείχαν την αρχαία υπερτεχνολογία. Και αν οι Άτλαντες κατείχαν την αρχαία υπερτεχνολογία, τότε το ότι νικήθηκαν από τους Έλληνες και τους συμμάχους τους συνεπάγεται ότι και αυτοί κατείχαν αντίστοιχη ή και ανώτερη τεχνολογία. Ο Χίτλερ λοιπόν, αν πίστευε στην ναζιστική ιδεολογία, θα ήταν απολύτως λογικό να ψάξει στην περιοχή για αρχαίες υπερτεχνολογίες, όπως έκανε και σε άλλες περιοχές, όπως λόγου χάριν στονΤσούτσουρα στην νότια Κρήτη… 

Πλην τούτου, δεδομένου του ότι οι Γερμανοί των αρχών του 20ου αιώνα μελετούσαν την αρχαία ελληνική γραμματεία, θα ήταν λογικό να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι κάτι πρέπει να κρύβεται κάτω από την Ακρόπολη επειδή θα είχαν διαβάσει, όχι μόνο τα προαναφερόμενα χωρία της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, αλλά και το εξής χωρίο του διαλόγου «Κριτίας» του Πλάτωνα: «πρῶτον μὲν τὸ τῆς ἀκροπόλεως εἶχε τότε οὐχ ὡς τὰ νῦν ἔχει. νῦν μὲν γὰρ μία γενομένη νὺξ ὑγρὰ διαφερόντως γῆς αὐτὴν ψιλὴν περιτήξασα πεποίηκε, σεισμῶν ἅμα καὶ πρὸ τῆς ἐπὶ Δευκαλίωνος φθορᾶς τρίτου πρότερον ὕδατος ἐξαισίου γενομένου: τὸ δὲ πρὶν ἐν ἑτέρῳ χρόνῳ μέγεθος μὲν ἦν πρὸς τὸν ̓Ηριδανὸν καὶ τὸν ̓Ιλισὸν ἀποβεβηκυῖα καὶ περιειληφυῖα ἐντὸς τὴν Πύκνα καὶ τὸν Λυκαβηττὸν ὅρον ἐκ τοῦ καταντικρὺ τῆς Πυκνὸς ἔχουσα, γεώδης δ' ἦν πᾶσα καὶ πλὴν ὀλίγον ἐπίπεδος ἄνωθεν. ᾠκεῖτο δὲ τὰ μὲν ἔξωθεν, ὑπ' αὐτὰ τὰ πλάγια αὐτῆς, ὑπὸ τῶν δημιουργῶν καὶ τῶν γεωργῶν ὅσοι πλησίον ἐγεώργουν: τὰ δ' ἐπάνω τὸ μάχιμον αὐτὸ καθ' αὑτὸ μόνον γένος περὶ τὸ τῆς ̓Αθηνᾶς ̔Ηφαίστου τε ἱερὸν κατῳκήκειν, οἷον μιᾶς οἰκίας κῆπον ἑνὶ περιβόλῳ προσπεριβεβλημένοι. τὰ γὰρ πρόσβορρα αὐτῆς ᾤκουν οἰκίας κοινὰς καὶ συσσίτια χειμερινὰ κατασκευασάμενοι, καὶ πάντα ὅσα πρέποντ' ἦν τῇ κοινῇ πολιτείᾳ δι' οἰκοδομήσεων ὑπάρχειν αὐτῶν καὶ τῶν ἱερῶν, ἄνευ χρυσοῦ καὶ ἀργύρου--τούτοις γὰρ οὐδὲν οὐδαμόσε προσεχρῶντο, ἀλλὰ τὸ μέσον ὑπερηφανίας καὶ ἀνελευθερίας μεταδιώκοντες κοσμίας ᾠκοδομοῦντο οἰκήσεις, ἐν αἷς αὐτοί τε καὶ ἐκγόνων ἔκγονοι καταγηρῶντες ἄλλοις ὁμοίοις τὰς αὐτὰς ἀεὶ παρεδίδοσαν--τὰ δὲ πρὸς νότου, κήπους καὶ γυμνάσια συσσίτιά τε ἀνέντες οἷα θέρους, κατεχρῶντο ἐπὶ ταῦτα αὐτοῖς. κρήνη δ' ἦν μία κατὰ τὸν τῆς νῦν ἀκροπόλεως τόπον, ἧς ἀποσβεσθείσης ὑπὸ τῶν σεισμῶν τὰ νῦν νάματα μικρὰ κύκλῳ καταλέλειπται, τοῖς δὲ τότε πᾶσιν παρεῖχεν ἄφθονον ῥεῦμα, εὐκρὰς οὖσα πρὸς χειμῶνά τε καὶ θέρος.» (Κριτίας, 111e–112d) που μιλά για την Ακρόπολη των Αθηνών, όπως ήταν τον καιρό πριν τον ελληνοατλαντικό πόλεμο, τον οποίο και τοποθετεί εννέα χιλιετηρίδες πριν από την εποχή του, δηλαδή περί τα μέσα της 10ηςπρο Χριστού χιλιετίας. Σύμφωνα με το χωρίο αυτό του «Κριτία», η Ακρόπολη κάποτε ήταν πολύ μεγαλύτερη σε έκταση, ενώ απλωνόταν από τον Ηριδανό και τον Ιλισό ποταμό μέχρι τον Λυκαβηττό, περιλαμβάνοντας και την Πνύκα. Η πόλη των Αθηνών που πολέμησε εναντίον των Ατλάντων ήταν χτισμένη πάνω στην εκτεταμένη Ακρόπολη. Η Ακρόπολη τέλος πήρε της διαστάσεις που είχε την εποχή του Πλάτωνα εξ αιτίας έντονων βροχοπτώσεων, σεισμών και του τρίτου κατακλυσμού πριν απ’ αυτόν του Δευκαλίωνος. Το νερό παρέσυρε μαζί του το χώμα που κάποτε περιέβαλλε την Ακρόπολη, αφήνοντας στην θέση του μόνο συμπαγείς βράχους, όπως αυτός της σημερινής Ακροπόλεως. Η εξήγηση αυτή που δίνει ο Πλάτωνας όμως και λογική είναι – εφ όσον το χώμα που υπάρχει σε μια περιοχή όντως μπορεί να παρασυρθεί από το νερό – και εξηγεί τον λόγο της μη ανεύρεσης αρχαιολογικών ευρημάτων από την εποχή εκείνη στην επιφάνεια της γης – λόγω της φυσικής καταστροφής που έκανε το χώμα πάνω στο οποίο ήταν χτισμένα να υποχωρήσει – αλλά και υποστηρίζει την υπόθεση ότι κάτω από την Ακρόπολη υπάρχουν στοιχεία υπερτεχνολογίας, αφού αναφέρεται ότι η περιοχή της Αττικής και η Ακρόπολη ειδικότερα κατοικείτο τον καιρό πριν τον ελληνοατλαντικό πόλεμο, κατά τον οποίο είναι λογικό να υπήρχε – εφ όσον αυτός έγινε – υπερτεχνολογία. 

Συλλογιζόμενοι όλα αυτά, μπορούμε ασφαλώς να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η πιθανότητα να υπάρχουν αρχαίες υπερτεχνολογίες κάτω από την Ακρόπολη των Αθηνών είναι μεγάλη, αλλά ακόμα και να μην υπάρχουν πλέον, το ζήτημα πρέπει να ερευνηθεί και να μην θεωρείται ανάξιο σημασίας. 

Αυτό βέβαια ισχύει σε όλες τις περιστάσεις, ισχύει όμως ακόμα περισσότερο όταν μία ενδεχόμενη απόφαση του ελληνικού κράτους που σχετίζεται με τον ιερό βράχο της Ακροπόλεως και που μπορεί να επιφέρει σοβαρές συνέπειες πάει να ληφθεί βιαστικά και χωρίς σκέψη από το ελληνικό Κοινοβούλιο. Οι ιερείς των Ελευσινίων Μυστηρίων, κατά την μύησή τους στα μυστικά των πανάρχαιων μυστηρίων – που φαίνεται εν τέλει να μην είναι άσχετα με την αρχαία υπερτεχνολογία της υπόγειας Αττικής – ορκίζονταν να μην αποκαλύψουν τίποτα και σε κανέναν για τα όσα θα έβλεπαν, θα άκουγαν ή θα μάθαιναν… Αυτό γινόταν γιατί οι ιερείς εύλογα φοβούνταν μην τυχόν και πέσουν τα «όπλα των θεών» σε λάθος χέρια. Και είχαν δίκιο! Ποιος θα φανταζόταν τι θα είχε γίνει στον κόσμο αν ο Χίτλερ ανακάλυπτε το 1941 την αρχαία υπερτεχνολογία που κρύβεται – καλά ευτυχώς – στην Αττική; Η Ιστορία θα είχε πάρει μία τελείως διαφορετική τροπή… Είναι άρα πάρα πολύ σοβαρό θέμα το ποιος μπορεί να έχει πρόσβαση στην αρχαία υπερτεχνολογία και η ευθύνη που προκύπτει από το θέμα αυτό και που κάποτε βάραινε τους ιερείς των αρχαίων θεών, πλέον βαραίνει τα κράτη που κρύβουν στην περιφέρειά τους αρχαίες υπερτεχνολογίας.