Αποχαιρετισμός

Είμαι βέβαιος πως ήξερες για το ταξίδι μου.
Σου το ψιθύρισαν τα ξυπόλητα παιδιά
που ψάχνουν τη ζωή μέσα σε σιχαμερούς κάδους
απόβλητων ονείρων.

Έτσι, αποκαμωμένος, σε αποχαιρετώ
περιμαζεύοντας εικόνες από ένα ένδοξο παρελθόν.

Ελάχιστες αποσκευές ενός σύντομου ταξιδιού.

Απλώνοντας στον ήλιο της προσμονής
τα σπασμένα φτερά του ανεκπλήρωτου.

Αφήνοντας πίσω μου ίχνη βαθιά σαν τις πληγές σου,
λασπωμένα μονοπάτια μιας βουρκωμένης άνοιξης.

Κάνει αιώνες να ξημερώσει...
 

Απόσπασμα
 Θ.Κ.Ν