Αρθρο του Στάθη για τα «τάγματα εφόδου».

 

«Ενα αμάλγαμα ανθρώπων που κινούνται μεταξύ «εκσυγχρονισμού» κι αναρχισμού, με ΜΚΟ και άκρες στα ΜΜΕ, συναπαρτίζουν (συνήθως αλληλομισούμενοι) τον «χώρο» που με τη σειρά του κινείται γύρω απ’ τον σκληρό πυρήνα της τρομοκρατίας.

Ενας χώρος θολός, διαβρωμένος απ’ τις κρατικές υπηρεσίες, που βρίθει «γνωστών αγνώστων», πάντα ασύλληπτων (μόνον τα χρήσιμα κορόιδα συλλαμβάνονται ή οι στυμμένες λεμονόκουπες).

Ενας χώρος που διασυνδέεται το ίδιο και με το οργανωμένο έγκλημα και με την κρατική εξουσία. Που πάντα προβοκάρει την Αριστερά, διαλύοντας διαδηλώσεις, καίγοντας την Αθήνα (όπως στη Μαρφίν), κατατρομοκρατώντας τους πολίτες».