"Σύμφωνα με την θεογονία του Ησιόδου, πρώτο από όλα υπήρξε το ΧΑΟΣ. Το ΧΑΟΣ είναι αυτογέννητο. Αυτό σημαίνει πως ναι μεν έχει αρχή, όμως γεννήθηκε μόνο του όπως και η ΓΑΙΑ και ο ΕΡΩΣ. Αυτές οι τρεις πρώτες υπάρξεις είναι αυτογέννητες και διαφέρουν μόνο ως προς τον χρόνο γέννησής τους. Από τις τρεις, μόνο ο ΕΡΩΣ δεν γεννάει απογόνους, όμως είναι και αυτός που ωθεί τις άλλες δυνάμεις σε δημιουργία.
Το ΧΑΟΣ στην συνέχεια, γεννάει το ΕΡΕΒΟΣ και την ΝΥΧΤΑ, οι οποίοι αργότερα, με ‘’έρωτα’’, γεννούν τον ΑΙΘΕΡΑ και την ΗΜΕΡΑ.
Η ΓΑΙΑ γεννάει μόνη της τον ΟΥΡΑΝΟ ο οποίος είναι τόσο μεγάλος όσο και αυτή και μπορεί και την αγκαλιάζει. Στην συνέχεια, γεννάει πάλι μόνη της τα ΟΡΗ και τον ΠΟΝΤΟ. Αφου παραχωρήσει μέρος από τις εξουσία της στον Ουρανό, μαζί του, με έρωτα, θα αποκτήσει τους 12 ΤΙΤΑΝΕΣ (Ωκεανός, Κοίος, Κρειος, Θεία, Τηθύς, Κρόνος, Ρέα, Μνημοσύση, Ιαπετός, Υπερίωνας, Φοίβη, Θέμις), τους ΚΥΚΛΩΠΕΣ και τους ΕΚΑΤΟΓΧΕΙΡΕΣ.
Αργότερα ο Τιτάνας ΚΡΟΝΟΣ, αφού παίρνει την εξουσία από τον πατέρα του, ενώνεται με την αδερφή του, Τιτάνιδα ΡΕΑ, και αποκτούν τους 6 ΘΕΟΥΣ. Τον ΔΙΑ, την ΗΡΑ, τον ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ, την ΔΗΜΗΤΡΑ, τον ΠΛΟΥΤΩΝΑ και την ΕΣΤΙΑ.
Από το αίμα του ΟΥΡΑΝΟΥ, γεννιούνται οι ΕΡΙΝΥΕΣ οι ΓΙΓΑΝΤΕΣ και οι ΜΕΛΙΕΣ, ενώ από το σπέρμα του που πέφτει στη θάλασσα και μέσα από τον αφρό, η ΘΕΑ ΑΦΡΟΔΙΤΗ. Οι υπόλοιποι ολύμπιοι Θεοί (Άρης, Ήφαιστος, Αθηνά, Απόλλωνας, Άρτεμις και Ερμής είναι παιδιά του Δία)»
Εκ πρώτης όψεως ο τρόπος περιγραφής των συγκεκριμένων γεγονότων απο τον Ησίοδο φαντάζει κατά κάποιο τρόπο ‘’μυθιστορηματικός’’ και παραπέμπει σε φανταστικά ή υποθετικά γεγονότα. Ας προσπαθήσουμε όμως να περιγράψουμε τον ίδιο ακριβώς μύθο με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο, βασιζόμενοι μόνο σε λογικές- επαγωγικές σκέψεις-υποθέσεις οι οποίες όμως θα βασίζονται αποκλειστικά και μόνο σε επίσημα επιστημονικά δεδομένα :
Ας υποθέσουμε αρχικά ότι ο Ησίοδος ΔΕΝ αναφέρεται μόνο στην δημιουργία του φυσικού (υλικού) κόσμου αλλά παράλληλα αναφέρεται και στη γέννηση και λειτουργία του συμπαντικού νού (και κατ’επέκταση του ανθρώπινου μυαλού-σκέψης).
Σύμφωνα με την επιστήμη της φυσικής, της χημείας της ανθρωπολογίας αλλά και της αστρονομίας, ο υλικός-φυσικός κόσμος είναι θεωρητικά και πρακτικά αλληλένδετος και αλληλοεξαρτώμενος με τον ¨πνευματικό¨- αόρατο στο ανθρώπινο μάτι, κόσμο.
Η ύλη δηλαδή συνδέεται έμμεσα και άμεσα με τις διαφόρων ειδών μαγνητικές, ηλεκτρικές και ηλεκτρομαγνητικές (ενέργειες) δυνάμεις του σύμπαντος-κοσμου.
Άρα δηλαδή ο συνδιασμός των διαφόρων μορφών ύλης και των διαφόρων τύπων ενεργειών-δυνάμεων δίνει σαν αποτέλεσμα τον κόσμο-σύμπαν όπως τον γνωρίζουμε σήμερα. Ακόμη και από γλωσσολογικής απόψεως, η λέξη ‘’σύμπαν’’ προέρχεται απο τον συνδιασμό της προθέσεως ‘’συν’’ και τις λέξεως ‘’παν’’.
Δηλαδη η ‘’σύζευξη των παντών’’! Βεβαίως είναι εμφανές ότι το ανθρώπινο μυαλό και κατ’επέκταση η ανθρώπινη σκέψη ως μέρος του ανθρώπου ο οποίος είναι μέρος και υποσύνολο του όλου σύμπαντος δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί και αυτό/ή ενα υποσυνολο ή ενας ‘’αντικατοπτρισμός μικρού βελινεκούς’’ του μεγαλύτερου και αχανούς ‘’συμπαντικού νού’’. Απο τη στιγμή λοιπόν που το ανθρώπινο μυαλό μπορεί να παρομιαστεί με αντικατοπτρισμό του σύμπατος, αυτό σημαίνει ότι ο τρόπος λειτουργείας του τελευταίου έχει εξωφρενικές ομοιότητες με την ανθρώπινη σκέψη. Πράγμα που σημαίνει εν τέλει, ότι ο Ησίοδος περιγράφοντας τη δημιουργία του σύμπαντος και των δυνάμεων του, περιέγραψε επίσης εμέσως πλήν σαφώς τη γέννηση της ανθρώπινης σκέψης αλλά και τις δυνατότητες της (δυνάμεις της)!
cloudgatherer20
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αποποίηση ευθυνών: Το ιστολόγιο δεν παρέχει συμβουλές, προτροπές και καθοδήγηση.
Εισέρχεστε & εξέρχεστε με δική σας ευθύνη :)