Η μοναξιά είναι ένα θλιβερό συναίσθημα απομόνωσης από τους άλλους ανθρώπους, που συνοδεύεται συνήθως από κούραση ψυχική, πικρία, ή ακόμη και απόγνωση. Μοναξιά μπορεί κάποιος να βιώσει ακόμη και όταν βρίσκεται μέσα στο πλήθος, στην παρέα του ή στην οικογένειά του, αν αισθάνεται ότι οι άλλοι τριγύρω δεν τον ακούνε, δεν τον κατανοούν, ή δεν τον αγαπούν.
Μια σχέση κανονικά – μια υγιής σχέση όπου υπάρχει ειλικρίνεια, αγάπη και επικοινωνία - έχει την ιδιότητα να “ζεσταίνει” τον ψυχικό μας κόσμο, να μας δίνει δύναμη, χαρά και ελπίδα. Αν όμως, είτε εμείς είτε το άλλο πρόσωπο, είμαστε ψυχροί και αδιάφοροι, ή είμαστε βιαστικοί και δεν προσέχουμε να ακούσουμε τι λέει ο άλλος, ή ακόμη αν καλύπτουμε το αληθινό μας πρόσωπο πίσω από κάποιο προσωπείο, τότε δημιουργούμε προϋποθέσεις μοναξιάς και απομόνωσης.
Μόνο όταν έζησες κάτω θα ξέρεις πόσο επικίνδυνο είναι να σκαρφαλώνεις πάνω. Μόνο όταν βγήκες από το σκοτάδι θα καταλάβεις πόσο φωτεινή είναι η λάμψη του ήλιου. Μόνο γνωρίζοντας τη μοναχικότητα θα καταλάβεις πόσο μάταιη είναι η πολυλογία.
Χουν Τζι Τσεν
lolek
ακομα ακουω την φωνη μου απο οταν ημουνα μικρος , που ειχα ξυπνησει στον δευτερο οροφο του πατρικου μου σπιτιου ενω ολοι οι αλλοι ησαν στον κατω οροφο , θυμαμαι την σκαλα σαν γκρεμο και τον εαυτο μου ανημπορο να την κατεβω ,θυμαμαι πως εκλαιγα , ακομη αισθανομαι την γκριματσα μου να τσιτωνει απο το κλαμα .. μαμα ! ελα παρε με ! φωναζα αναμεσα στους λυγμους .
ΑπάντησηΔιαγραφήπερασαν χρονια πολλα , μεγαλωσα , απεκτησα μεγεθος και δυναμεις εφαμιλες με αυτες που εχουν οι αλλοι ενηλικες . η αισθηση ομως του να ειμαι μονος μου ανημπορος, με ξανα επισκεπτηκε , αυτη τη φορα αναμεσα σε κοσμο, κατα την διαρκεια μιας σχεσης και μιας δουλειας με ευχαριστο συναδελφικο περιβαλον .
δεν ημουνα με αυτους που χρειαζομουν να ειμαι .
εκει νομιζω οτι εμαθα να αγαπω .εμαθα να αγαπω χωρις να ερωτευομαι .
γνωρισα τον εαυτο μου και μου υποσχεθηκε οτι αν τον εχω υπ οψη μου , θα ειναι παντα κοντα μου . γνωρισα και την μοναξια και μου υποσχεθηκε οτι θα με συντροφευει σε καθε στιγμη που θα παγιωνεται η εξαρτηση μου απο αλλους .
τωρα ζω σε ενα χωριο , οχι τοσο απομονωμενα οσο θα ηθελα . την μοναξια παντως την συναντω πολυ πιο σπανια απο οταν ζουσα στην πρωτευουσα .
-δον ιεροκιχωτης -
(και ιεροσαντσο ιεροπατνσα :-)
Το να μπορείς να αντέχεις τη μοναξιά και, επιπλέον, να την απολαμβάνεις, είναι μεγάλο προσόν.
Διαγραφή