Δίχως ταυτότητα

Έναν κόσμο χωρίς ονόματα

δίχως τίτλους
έτσι απροσδιόριστο
κι ωραίο
διαβασμένο και αμαθή
γυμνό, κατάλευκο σαν κρίνο
αυτόν θα ονειρεύομαι
κι όσο ονειρεύομαι θα ζω
θα σπάω
στους κύκλους της θάλασσας
κι ύστερα πάλι
θα τρέχω στους ουρανούς
να μαζέψω βότσαλα
αργά αργά.. σαν μόλις να γεννιέμαι!

Λένα Μοναστηριώτου 

via