Πέμπτη 24 Απριλίου 2014

ΟΛΟΙ ΘΑ ΤΟΝ ΘΕΛΑΜΕ ΓΙΑ ΦΙΛΟ...



Ο Stephen διεγνώσθη με ορθοκολικό καρκίνο το 2010 όταν ήταν μόλις 15 ετών. Παρά το γεγονός, ότι υπεβλήθη σε επέμβαση αφαίρεσης του όγκου,  ο καρκίνος εμφανίστηκε έναν χρόνο μετά. Τότε, οι γιατροί ανακοίνωσαν στον ίδιο και την οικογένειά του, πως δεν θα είχε πολλά χρόνια ζωής.
Κι εκείνος, αντί να παραδοθεί στη μοίρα του, αποφάσισε να στραγγίξει κάθε δευτερόλεπτο, στιγμή, συναίσθημα, προσπαθώντας να προλάβει όσα θα ήθελε να ζήσει, για όσο χρόνο είχε.
Το πιο σπουδαίο όμως, είναι ότι έβαλε στόχο να συγκεντρώσει 1.000.000 λίρες για την καταπολέμηση του καρκίνου!
Και πριν λίγες ώρες, τα κατάφερε!

«Εδώ πέφτω από αεροσκάφος, από ύψος 15.000 ποδιών, με ταχύτητα 120 μιλίων την ώρα. Χειρουργήθηκα την προηγούμενη Τετάρτη, μόλις μου έβγαλαν μία παροχέτευση από το πόδι, αλλά είμαι εντάξει και μπορώ να πηδήξω σήμερα. ΘΕΕ ΜΟΥ… ΕΧΕΙ ΤΟΣΗ ΠΛΑΚΑ!», έγραψε σε παλαιότερη ανάρτησή του στο facebook.
«Μερικές φορές η ζωή μπορεί να πετάξει μπροστά σου άσχημες καταστάσεις. Όμως, είναι ο τρόπος που εσύ αντιδράς σε αυτές, που καθορίζει το ποιος πραγματικά είσαι», έγραψε σε μήνυμά του.
«Δεν χρειάζεται να περιμένουμε την τραγωδία να έρθει, για να μας υπενθυμίσει να περνάμε καλά»… Τόσο απλά…Ο Stephen είναι μόλις 19 ετών, πάσχει από καρκίνο σε τελικό στάδιο και την Τρίτη έγραψε το τελευταίο του μήνυμα στο facebook, από το κρεβάτι του νοσοκομείου όπου νοσηλεύεται, αποχαιρετώντας φίλους, γνωστούς και όσους ενστερνίστηκαν έστω και για ένα δευτερόλεπτο τον σκοπό του, να συγκεντρώσουν χρήματα για την καταπολέμηση του εφηβικού καρκίνου. «Ως εδώ ήταν για μένα. Όμως η ζωή μου ήταν καλή. Πολύ καλή!»
«Είναι η τελευταία φορά που σηκώνω τους αντίχειρές μου! Μέχρι εδώ τα κατάφερα καλά, αλλά δυστυχώς, νομίζω ότι αυτό είναι ένα εμπόδιο, που δεν θα μπορέσω να ξεπεράσω. Είναι κρίμα, που το τέλος έρχεται τόσο ξαφνικά… είναι τόσοι πολλοί οι άνθρωποι που δεν μπόρεσα, να ευχαριστήσω όπως θα ήθελα. Ζητώ συγγνώμη γι" αυτό».
«Μένουν ακόμη, πολλά συναρπαστικά πράγματα, που δεν κατάφερα να κάνω και να δω. Θα συνεχίσω να παλεύω, για όσο περισσότερο μπορώ κι ό,τι κι αν γίνει στη συνέχεια, θέλω να ξέρετε όλοι, ότι είμαι καλά συναισθηματικά».
«Ως εδώ ήταν για μένα. Όμως η ζωή μου ήταν καλή. Πολύ καλή! Ευχαριστώ τη μητέρα μου και την υπόλοιπη οικογένειά μου για όλα. Ευχαριστώ τους φίλους μου, που ήταν τόσο εκπληκτικοί. Ευχαριστώ τους γιατρούς, για τη σκληρή δουλειά και την προσπάθειά τους. Κι ευχαριστώ όσους μοιράστηκαν αυτό το υπέροχο ταξίδι μαζί μου.
Σας αγαπώ όλους....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το blog ΟΛΑ ΛΑΘΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά σε άρθρα που αναδημοσιεύονται από διάφορα ιστολόγια. Δημοσιεύονται όλα για την δική σας ενημέρωση.