Φώτα ολόφωτα…

Συντάκτης: Αλεξάνδρα Μητσιάλη

Βιτρίνες με ρούχα απαστράπτοντα, πολύχρωμες κορδέλες, φωτάκια που λαμπυρίζουν, πλαστικά δέντρα φορτωμένα στολίδια εντυπωσιακά.

Ολα αυτά προς τα κάτω, στους κεντρικούς δρόμους, εκείνους που ο δήμος έχει στολίσει από τη μια όχθη στην άλλη με ιπτάμενες γιρλάντες και υποβλητικές συστοιχίες λαμπτήρων, για να ενισχύσει την αίσθηση της γιορτής στο ποτάμι του καταναλωτικού πλήθους, να φωταγωγήσει τον ενθουσιασμό, να ευνοήσει τη χαλάρωση των αισθήσεων και την τόνωση των παραισθήσεων που κάνει το χέρι να χώνεται με λιγότερες αναστολές στην τσέπη, έστω κι αν είναι να πιάσει μόνο το πανί της.

Οσο ανηφορίζουμε προς την πάνω πλευρά της πόλης, οι φωταψίες λιγοστεύουν, οι στολισμοί γίνονται πιο λιτοί, τα κλειστά μαγαζιά με τις τζαμαρίες γεμάτες βρομιές και συνθήματα αυξάνονται, οι επετειακές καταναλωτικές ιαχές δίνουν τη θέση τους στη σιωπή.

Η χωροταξία της γιορτινής κατανάλωσης ακολουθεί τη χωροταξία της κοινωνικής διαστρωμάτωσης μέσα στην πόλη. Η γιορτή δεν είναι παντού ίδια. Τα Χριστούγεννα δεν χτυπούν με τον ίδιο τρόπο όλες τις πόρτες και οι πόρτες δεν τα καλωσορίζουν με την ίδια προσμονή.

Κι αν πάντοτε οι σακούλες των δώρων προέρχονταν άλλες από φτηνομάγαζα κι άλλες από ακριβά καταστήματα πιο φινετσάτων δρόμων, τώρα πια, μετά από οκτώ χρόνια σκληρής αναδιανομής του πλούτου, η διαφορά ανάμεσά τους γίνεται φανερότερη.

Μπορεί η εμποροπανήγυρη των γιορτών να καταφέρνει ακόμα να καλύπτει μέσα στους δυνατούς θορύβους της το ψέμα: ότι είναι ένα πάρτι οργανωμένο για να αδειάζουν γεμάτες τσέπες, όπου το γλέντι, η αγάπη, η γέννηση του θεανθρώπου είναι μονάχα το πρόσχημα. Οτι οι νόμοι της αγοράς, οι ναοί του εμπορίου, οι τραπεζίτες και οι μεσίτες του κόσμου μετατρέπουν κατ’ εξακολούθηση τις ανάγκες, τα συναισθήματα, τις σχέσεις των ανθρώπων σε φτηνή αγοραπωλησία.

Δεν καταφέρνει, όμως, σε συνθήκες γενικευμένης ένδειας, να καλύψει τη θλίψη, την αδυναμία, την απογοήτευση όλων αυτών που αποκλείονται από την εμποροπανήγυρη ή νιώθουν φτωχοί συγγενείς.

Ολων αυτών που αγοράζουν από τα σουπερμάρκετ ή τα παζάρια τα δώρα τους, που κρατούν μικρές, σχεδόν αόρατες σακούλες, που έχουν παραχωρήσει στα παιδιά ό,τι υπήρχε από ρευστό και δεν θα ετοιμάσουν γιορτινό τραπέζι, που δεν πρόκειται να πάρουν αλλά να δώσουν δεκεμβριάτικους μποναμάδες: τέλη κυκλοφορίας, δάνειο, ΕΝΦΙΑ.

Το κοριτσάκι και το αγοράκι με τα σπίρτα δεν βρίσκονται σήμερα στις γωνιές των δρόμων παγώνοντας από το κρύο, αλλά πίσω από πόρτες που κλείνουν μέσα τη μιζέρια της στέρησης και τον αποκλεισμό από το χριστουγεννιάτικο όνειρο της κατανάλωσης που αναβοσβήνει.

Και τριγύρω τους μικρές φιλάνθρωπες λάμψεις υποκρισίας, που η καλοσύνη τους θα χαθεί «μόλις θα σβήσουνε τα φώτα της γιορτής».

http://www.efsyn.gr/arthro/fota-olofota