Όταν τα φώτα συσκοτίζουν…

Της Δήμητρας Μυρίλλα 

"Η Ελλάδα στέλνει τα φώτα της"… Εκατοντάδες τα ημερήσια κρούσματα του κορωνοϊού. Στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς στοιβάζονται οι εργαζόμενοι. Στα σχολείο στοιβάζονται τα παιδιά μας.

"Η Ελλάδα στέλνει τα φώτα της"… Τα ΜΑΤ επιτίθενται στους πρώην ήρωες και νυν ενοχλητικούς εργαζόμενους στην Υγεία επειδή ζητάνε μόνιμη εργασία. 

"Η Ελλάδα στέλνει τα φώτα της"… Οι μαθητές είναι στους δρόμους και ζητάνε προστασία, δασκάλους, αίθουσες. Για όλα αυτά που ζητάνε χαρακτηρίζονται «πίθηκοι» και η κυβέρνηση τους εκβιάζει ωμά και απροκάλυπτα.

"Η Ελλάδα στέλνει τα φώτα της"… Από την Κρήτη ως την Αλεξανδρούπολη η χώρα μετατρέπεται σε εκτεταμένη αμερικανική βάση και κάποιοι είναι περήφανοι γι’ αυτό.

"Η Ελλάδα στέλνει τα φώτα της"… Οι καλλιτέχνες εγκαταλείπονται και μαζί συκοφαντούνται ως διαβιούντες μέσω μαύρης εργασίας… Από ποιους; Από εκείνους που έχουν αναγάγει τη μισή δουλειά, τον μισό μισθό, τη μισή ζωή σε υπέρτατη αξία.

"Η Ελλάδα στέλνει τα φώτα της"…. Οι αρχαιότητες στο Μετρό της Θεσσαλονίκης οδηγούνται διά του τεμαχισμού στα σκοτάδια. 

Αυτός ο κατάλογος μπορεί να είναι μακρύς, ατελείωτος. 

Τα φώτα που άναψαν χθες το βράδυ στην Ακρόπολη θα μπορούσε να είναι μια όμορφη, συγκινητική, μυσταγωγική στιγμή. Στη ζωή, όμως, όλα ορίζονται και καθορίζονται από το πλαίσιο μέσα στο οποίο συμβαίνουν και από τους λόγους για τους οποίους συμβαίνουν. Και γι’ αυτό η πολυδιαφημισμένη εκδήλωση για το νέο φωτισμό στον Ιερό Βράχο διέθετε όλα τα προαπαιτούμενα ώστε να καταλήξει σε υποκριτική και αρκούντως εκτυφλωτική φανφάρα. Μια φανφάρα, η οποία ελάχιστα έως καθόλου μπόρεσε να βάλει στη σκιά τη βαθιά και ανελέητη απαξίωση που αισθάνονται οι πολιτικοί επιτελάρχες και οι γαλαντόμοι επιχειρηματίες για τους ανθρώπους και τα έργα τους. 

Το φωτιστικό αποτέλεσμα θα δοκιμαστεί και θα κριθεί, αν και κατά την ταπεινή μας άποψη, ήταν απολύτως αμετροεπής η οπτικοακουστική ατραξιόν που θύμιζε κάτι ανάμεσα σε έναρξη ντίσκο – πάρτυ και απογείωση διαστημόπλοιου. Στο μεταξύ, όμως, έχει ήδη κριθεί η συνεχής πολιτική προσπάθεια διολίσθησης της ιστορικής και υλικής κληρονομιάς από αυταξία, είτε σε «λάφυρο» γενναιόδωρων χορηγών πάνω στο οποίο σήμερα χτίζουν υστεροφημία, αλλά αύριο θα έχουν ολοκληρώσει τον πλήρη έλεγχο της ανθρώπινης δημιουργίας και της ιστορικής μνήμης, είτε σε ενοχλητικό εμπόδιο που πρέπει να παραμεριστεί.  

Ο νέος φωτισμός της Ακρόπολης είναι το αποτέλεσμα χορηγίας του Ιδρύματος Ωνάση και ταυτόχρονα η πρώτη φορά που σπάει εκείνη παράδοση που ήθελε το πρώτο μνημείο της χώρας και ταυτόχρονα παγκόσμιο, σύμβολο Δημοκρατίας και του μεγαλείου του ανθρώπινου νου, να μην χρηματοδοτείται παρά μόνο από το κράτος. Και αυτό ως συμβολική πράξη που υπογραμμίζει τις διαχρονικές αξίες που ενσωματώνει η Ακρόπολη. 

Στο μεταξύ, άλλαξαν πολλά… Οι χορηγοί δοξολογούνται και οι επενδυτές αποθεώνονται και όσοι επιμένουν να μην συμμετέχουν σε αυτό δεν είναι παρά «απολιθώματα» της ιστορίας.  

Η Ακρόπολη δεν είναι ένα οποιοδήποτε μνημείο. Κι ενώ λογικά θα περίμενε κανείς πώς μόνο εκείνος ο οποίος του έχει ανατεθεί αποκλειστικά η φροντίδα της Πολιτιστικής Κληρονομίας, δηλαδή το Υπουργείο Πολιτισμού θα ασχολούνταν με το κορυφαίο σύμβολο, τα πράγματα δεν έγιναν έτσι… Ο νέος φωτισμός του Βράχου της Ακρόπολης ανατέθηκε, όχι από το Υπουργείο Πολιτισμού, αλλά από το Ίδρυμα Ωνάση. 

Και δεν είναι άνευ συμβολικής σημασίας ότι τη χθεσινή εκδήλωση άνοιξε ο χορηγός με φόντο την Ακρόπολη. Διά του κορυφαίου μνημείου, μέσω αυτού και από το βήμα της Πνύκας υπογραμμίστηκε με τον πλέον εμφατικό και αδιαμφισβήτητο τρόπο η πολιτική προτεραιότητα: ολοκληρωτική εμπλοκή των ιδιωτών στην προβολή και διαχείριση των μνημείων και κάθε δημόσιου αγαθού. Εξάλλου, ο χορηγός αυτοδιαφημιζόμενος το ξεκαθάρισε: «το Ιδρυμα ισότιμα συμπράτει (…) ενεργούμε ως εταίροι», μην τυχόν και λανθασμένα υποθέσουμε ότι έχει δευτερεύοντα ρόλο. Υπενθύμισε ότι και ο ανελκυστήρας της Ακρόπολης είναι χορηγία δική του, απαρίθμησε τις άλλες χορηγικές γαλαντομίες του και εξήγγειλε ότι θα συμπράξει και στη δημιουργία διαδρομών στον περιβάλλοντα χώρο του Ιερού Βράχου. 

Πολλά ακούστηκαν χθες για τη Δημοκρατία που ασυνάρτητα μπερδεύτηκαν με λαμπτήρες και καλώδια. 

Το ίδιο πρωί οι εργαζόμενοι στην Υγεία είχαν βίαια απωθηθεί από τα πάντα εύρωστα ΜΑΤ και λίγες ώρες αργότερα οι μαθητές έρχονταν αντιμέτωποι με έναν απροκάλυπτα χυδαίο εκβιασμό.. 

Γι’ αυτό και κάποιοι είδαν μόνο τα φώτα… κάποιοι άλλοι, όμως, κοιτούσαν τις βαριές σκιές πίσω από αυτά.

Πηγή : ημεροδρόμος

via