Η Γη είναι επίπεδη!

Αλήθεια λέω, το διάβασα στο Διαδίκτυο…

Αλήθεια, είστε σίγουροι ότι ζούμε εν έτει 2020; Ήτοι, το έχετε ψάξει ενδελεχώς και επισταμένως; Ουδεμία αμφιβολία υφίσταται επί τούτου; Μάλιστα, καλώς λοιπόν. Ό,τι πείτε. Άλλως τε εγώ είμαι απλώς ένας πόντικας εμιγκρές. Πείτε μου, όμως, παρακαλώ, εφ’ όσον βρισκόμαστε στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα, γιατί άπαντα τα πέριξ εμού ερεθίσματα με κάνουν και αισθάνομαι ότι ζω στον μεσαίωνα; Κι ασφαλώς δεν είναι μεσαίωνας (μόνον) το σαλαφιστικό/ουαχαμπιστικό Ισλάμ ή οι υπέρ-ορθόδοξοι Εβραίοι˙ και οι φανατικοί χριστιανοί (κάθε δόγματος) «διαπρέπουν» ομοίως!

Στο Αμέρικα, λοιπόν, υπάρχουν ουκ ολίγα εύρωστα «πανεπιστημιακά» ιδρύματα (κατά κανόνα ανήκοντα εις φονταμενταλιστές ευαγγελιστές) που αμφισβητούν από την σφαιρικότητα της Γης, μέχρι και την ύπαρξη άλλων πλανητών(!). Ο θείος Σαμ ξέρει. Κρίμα, βέβαια, που δεν έχει αναγορευθεί κι εκεί επίτιμος διδάκτωρ ο «σεβασμιότατος» Θεσσαλονίκης…


Και μη βιαστείτε να βγάλετε εύκολα συμπεράσματα σε στυλ «έλα μωρέ τώρα, κάτι γραφικοί είναι, φάε το τυράκι σου και μη δίνεις σημασία», διότι οι χριστιανικές οργανώσεις που βρίσκονται πίσω από το άνωθι, είναι τόσο ισχυρές οικονομικά και πολιτικά που ανεβάζουν και κατεβάζουν βουλευτές, γερουσιαστές, ακόμη και υποψήφιους προέδρους των ΗΠΑ, μέχρι να πεις μετσοβόνε. Ιδίως στο κόμμα των Ρεπουμπλικάνων –αλλά μιας και για όσους διαθέτουν (ακόμη) δυο δράμια μυαλό η πολιτική είναι μία και αδιαίρετη– γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι μεγάλο μέρος των εν γένει αποφάσεων της αστερόεσσας (έμμεσα ή άμεσα) είναι (και) δικό τους.

Δεν ξέρω αν το έχετε προσέξει (που έλεγε κι ο μακαρίτης ο Ηλιόπουλος), αλλά είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα! Ψέματα; Ήτοι, δεν νιώθετε αναπαυτικά και άνετα στο σαλόνι σας (αν έχετε, εγώ πάλι όχι) όταν γνωρίζετε πως κάπου εκεί έξω, κάποια ανθρωπάκια με κοστούμι ή στολή, που όχι μόνον συνομιλούν «προνομιακά» με τον θεό-τιμωρό της Βίβλου, αλλά λαμβάνουν κι απαντήσεις από αυτόν (!), έχουν υπό τον έλεγχο τους «ολίγες» χιλιάδες πυρηνικές κεφαλές; Δεν είναι κι άσχημα! Αν αναλογιστούμε μάλιστα ότι 4-5 τεμάχια από τις «ολίγες» φθάνουν και περισσεύουν για να γίνουμε ωσάν την εξωτική Αφροδίτη, το κέφι μας για ζωή θεριεύει! Αλλά, με συγχωρείτε, λησμόνησα, θα πρέπει αποκλειστικώς να μας απασχολεί η υπερθέρμανση του πλανήτη (ως απόλυτο θέσφατο) και οι «αυθόρμητες» μεγαλοστομίες μιας οικο-Πασιονάρια έφηβης από τα IKEA…

Ας ρίξουμε, όμως, μια ματιά και στα «καθ’ ημάς». Είναι μήπως αναληθές ότι ένας στους δύο (τουλάχιστον) εν Ελλάδι βουλευτές διαθέτει «πνευματικό»; Δεν νομίζω. Οι περισσότεροι εξ αυτών, άλλως τε, το έχουν και καμάρι. Άραγε, πόσοι γνωρίζουν τις τρεις πανίσχυρες ορθόδοξες χριστιανικές οργανώσεις, που όχι μόνον ελέγχουν την Ελλαδική Εκκλησία (η οποία, το δίχως άλλο, αποτελεί άδειο «κέλυφος» δίχως αυτές), αλλά και μεγάλο μέρος του πολιτικού/πολιτισμικού/κοινωνικού βίου; Και τα ονόματα αυτών: Ζωή, Χρυσοπηγή, Σωτήρ. Αυστηρή ιεραρχία, δομημένη εξουσιαστική δομή, βυζαντινού «ύφους» διείσδυση στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Δίχως τη συγκατάθεση τους, δεν γίνεσαι μητροπολίτης που να έχεις συστατική κι από τον «άγιο» Πέτρο. Επίσης γνωστές και οι σχέσεις των άνωθι τριών με την Φιλορθόδοξο Εταιρεία, άοκνο εργαλείο της ρωσσικής πολιτικής στο ελλαδικό γίγνεσθαι από την εποχή του Όθωνα.

Όταν ήμουνα μικρός, μες τα κύματα, δεν με ένοιαζε αν ο κόσμος είναι απλός ή έτσι απλώς εμένα μου έμοιαζε… μας τραγούδησαν το μακρινό (πλέον) ’97 τα Σπαθιά. Εγώ πάλι, τότε, μες τα δικά μου «κύματα», κάπου πίστεψα ότι όλο αυτό το προχώρημα της επιστήμης –όλη αυτή η προσπάθεια να κατανοηθεί ο Κόσμος, να φθάσουμε γνώση τη γνώση ένα βήμα πριν την Πρώτη Αρχή, η επιστημονική βεβαιότητα ότι όλα είναι ένα, από τα νετρίνα μέχρι τους μεγαλύτερους αστέρες, ένα σώμα, δίχως πραγματικό κενό– θα πολλαπλασίαζε όσα ενώνουν τον άνθρωπο με τον άνθρωπο και το σύνολο τους με τη Φύση. Κι όλες οι θρησκείες που παράγουν μίσος, που θεωρούν τον Κόσμο δημιούργημα και τον πιστό τους διαχειριστή του, θα έσβηναν σαν κακό όνειρο. Πίστεψα (κι ασφαλώς πάντοτε θα το πιστεύω) πως η θρησκευτικότητα και η ιεροπραξία έχει νόημα ύπαρξης μόνον όταν ενώνει το άνθρωπο με το Σύμπαν, όταν μπορεί να τον συν-χωρέσει στο μεγαλείο της ύπαρξης ισότιμα.

Κι όμως, συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Το προχώρημα της φυσικής και των μαθηματικών δεν έφερε το αυτονόητο· τη δικαίωση όσων αρχαίων θρησκειών δίδασκαν πως όλα είναι ένα, ότι το ελάφι και το δέντρο είναι αδερφός μας κι ο βράχος πατέρας και μητέρα μας. Ότι είμαστε φτιαγμένοι ακριβώς από το ίδιο υλικό και η ατομικότητα μας είναι μια πλάνη των αισθήσεων· τα πάντα αποτελούν αναπόσπαστη ενότητα του Κοσμικού Οργανισμού.

Αντιθέτως, όλη αυτή η γνώση, μέχρι στιγμής, έχει (κυρίως) χρησιμοποιηθεί για το προχώρημα της τεχνολογίας κι όχι για την διεύρυνση της αντίληψης. Μιας τεχνολογίας για να γίνει (κατά βάση) ο βίος μας απάνθρωπα πολύπλοκος κι ο έλεγχος αυτού από την εξουσία απείρως ευκολότερος. Για να μην «ασχολούνται» αυτοί μαζί μας, αλλά εμείς μαζί τους, που έλεγε κι ο Νίκος Νικολαΐδης. Για να μην κουράζονται να μας παρακολουθούν νυχθημερόν, αλλά να τους τα λέμε (και να τους τα δείχνουμε) όλα εμείς «φόρα παρτίδα». Μιας τεχνολογίας που δημιουργεί συνεχώς νέες «ανάγκες» επαναπροσδιορίζοντας διαρκώς το «απαραίτητο», με τέτοια ταχύτητα που προκαλεί ιλίγγους.

Και ναι, οι θρησκείες του μίσους ουδόλως δυσκολεύτηκαν να εναρμονιστούν με τα νέα τεχνολογικά δεδομένα, πιθανότατα, δε, να τα συν-δημιούργησαν με το υπόλοιπο επί μέρους της παγκοσμιοποιημένης κυριαρχίας. Με άλλα λόγια, και η Γη είναι επίπεδη και το smartphone «μας» τελευταίες τεχνολογίας! Και σε όποιον αρέσει! Νομίζω πως η κατάσταση στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, σε ό,τι αφορά την εξουσία, αλλά και (γιατί όχι) όσους υπηκόους αυτής έχει εκφυλίσει καθ’ εικόναν και ομοίωσιν της, ομοιάζει με νήπιο που, με κάποιον αλλόκοτο τρόπο, οδηγεί διαστημικό λεωφορείο, ενώ του σώνονται σιγά σιγά τα καύσιμα. Δυστυχώς, μέσα σε αυτό βρισκόμαστε όλοι μας, είτε δια της βίας είτε μέσω της εθελοδουλείας.

Πόντιξ ο Σισύφιος

https://anarchypress.wordpress.com/2020/05/16/%ce%b7-%ce%b3%ce%b7-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b5%cf%80%ce%af%cf%80%ce%b5%ce%b4%ce%b7/