Τελικά το να ονειροπολούμε στο γραφείο ή σε μια σημαντική σύσκεψη δεν είναι κάτι κακό - αντιθέτως, σύμφωνα με μια νέα μελέτη ερευνητών του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Τζόρτζια στις ΗΠΑ, μπορεί να αποτελεί σημάδι εξυπνάδας και δημιουργικότητας.
«Τα άτομα με πιο "αποδοτικό", ικανό εγκέφαλο πιθανότατα δεν μπορούν να τον αποτρέψουν από το να… περιπλανάται» ανέφερε ο Ερικ Σουμάχερ, αναπληρωτής καθηγητής Ψυχολογίας στο Georgia Tech, εκ των κύριων συγγραφέων της νέας μελέτης η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «Νeuropsychologia».
Το πείραμα... της συνεργασίας και της ανάπαυσης
Ο καθηγητής Σουμάχερ και οι συνεργάτες του κατέγραψαν τα μοτίβα δραστηριότητας του εγκεφάλου περισσότερων από 100 εθελοντών ενώ εκείνοι υποβάλλονταν σε μαγνητική τομογραφία. Από τους συμμετέχοντες στη μελέτη ζητήθηκε να επικεντρώνουν το βλέμμα σε ένα σταθερό σημείο επί πέντε λεπτά. Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε τα δεδομένα που προέκυψαν προκειμένου να εντοπίσει ποιες περιοχές του εγκεφάλου κάθε εθελοντή λειτουργούσαν σε συνεργασία. «Με αυτόν τον τρόπο μπορέσαμε να δούμε ποιες περιοχές του εγκεφάλου συνεργάζονται όταν το άτομο είναι ξυπνητό αλλά σε κατάσταση ανάπαυσης» εξήγησε η Κριστίν Γκοντγουίν, υποψήφια διδάκτωρ στο Georgia Tech και εκ των συγγραφέων της μελέτης, και προσέθεσε ότι «είναι άκρως ενδιαφέρον το γεγονός ότι μελέτες δείχνουν πως τα ίδια αυτά εγκεφαλικά μοτίβα, που εμείς μετρήσαμε σε κατάσταση ανάπαυσης στους εθελοντές, συνδέονται με διαφορετικές γνωστικές ικανότητες».
Μόλις οι επιστήμονες κατέληξαν στο πώς και ποιες περιοχές του εγκεφάλου συνεργάζονται σε κατάσταση ανάπαυσης, συνέκριναν τα στοιχεία με εκείνα που προέκυψαν από τεστ στα οποία υποβλήθηκαν οι εθελοντές και μετρούσαν τις νοητικές και δημιουργικές ικανότητές τους. Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν επίσης ερωτηματολόγια σχετικά με πόσο άφηναν το μυαλό τους να ονειροπολεί στην καθημερινότητά τους.
Πολλή ονειροπόληση, υψηλότερες νοητικές ικανότητες
Όπως φάνηκε, τα άτομα που ανέφεραν πιο συχνή ονειροπόληση μέσα στην ημέρα είχαν και υψηλότερα σκορ στα τεστ νοητικών ικανοτήτων και δημιουργικότητας, ενώ παρουσίαζαν και πιο «αποδοτικά» εγκεφαλικά συστήματα στις μαγνητικές τομογραφίες.
«Συνηθίζουμε να πιστεύουμε ότι η ονειροπόληση είναι κάτι κακό - ότι το άτομο προσπαθεί να επικεντρώσει κάπου την προσοχή του και δεν μπορεί» σημείωσε ο Σουμάχερ. «Τα δεδομένα μας όμως δείχνουν ότι αυτό δεν είναι πάντα αλήθεια. Κάποιοι άνθρωποι έχουν πιο "αποτελεσματικό" εγκέφαλο».
Ποιος είναι ο «αποτελεσματικός» εγκέφαλος
Τι μπορεί να σημαίνει αυτή η «αποτελεσματικότητα»; Μεγαλύτερη ικανότητα του ατόμου να σκέφτεται, ακόμη και όταν ο εγκέφαλός του… βολτάρει. Πώς θα μπορούσε κάποιος να καταλάβει αν ο εγκέφαλός του είναι «αποδοτικός»; Ενα βασικό στοιχείο είναι ότι μπορεί να βγαίνει εύκολα από μια συζήτηση και να συντονίζεται ξανά σε αυτή χωρίς να έχει χάσει σημαντικά σημεία της.
«Τα ευρήματά μας μου θυμίζουν τους καθηγητές που συνηθίζουμε να λέμε ότι "είναι στον κόσμο τους" - πανέξυπνοι αλλά βυθισμένοι στις δικές τους σκέψεις» είπε ο καθηγητής Σουμάχερ. «Ή μου φέρνουν επίσης στον νου μαθητές που είναι πιο μπροστά από τους συμμαθητές τους νοητικά. Ενώ οι φίλοι τους χρειάζονται, για παράδειγμα, πέντε λεπτά για να μάθουν κάτι νέο, εκείνοι το μαθαίνουν μέσα σε ένα λεπτό και στη συνέχεια αρχίζουν να ονειροπολούν».
«Τα άτομα με πιο "αποδοτικό", ικανό εγκέφαλο πιθανότατα δεν μπορούν να τον αποτρέψουν από το να… περιπλανάται» ανέφερε ο Ερικ Σουμάχερ, αναπληρωτής καθηγητής Ψυχολογίας στο Georgia Tech, εκ των κύριων συγγραφέων της νέας μελέτης η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο «Νeuropsychologia».
Το πείραμα... της συνεργασίας και της ανάπαυσης
Ο καθηγητής Σουμάχερ και οι συνεργάτες του κατέγραψαν τα μοτίβα δραστηριότητας του εγκεφάλου περισσότερων από 100 εθελοντών ενώ εκείνοι υποβάλλονταν σε μαγνητική τομογραφία. Από τους συμμετέχοντες στη μελέτη ζητήθηκε να επικεντρώνουν το βλέμμα σε ένα σταθερό σημείο επί πέντε λεπτά. Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε τα δεδομένα που προέκυψαν προκειμένου να εντοπίσει ποιες περιοχές του εγκεφάλου κάθε εθελοντή λειτουργούσαν σε συνεργασία. «Με αυτόν τον τρόπο μπορέσαμε να δούμε ποιες περιοχές του εγκεφάλου συνεργάζονται όταν το άτομο είναι ξυπνητό αλλά σε κατάσταση ανάπαυσης» εξήγησε η Κριστίν Γκοντγουίν, υποψήφια διδάκτωρ στο Georgia Tech και εκ των συγγραφέων της μελέτης, και προσέθεσε ότι «είναι άκρως ενδιαφέρον το γεγονός ότι μελέτες δείχνουν πως τα ίδια αυτά εγκεφαλικά μοτίβα, που εμείς μετρήσαμε σε κατάσταση ανάπαυσης στους εθελοντές, συνδέονται με διαφορετικές γνωστικές ικανότητες».
Μόλις οι επιστήμονες κατέληξαν στο πώς και ποιες περιοχές του εγκεφάλου συνεργάζονται σε κατάσταση ανάπαυσης, συνέκριναν τα στοιχεία με εκείνα που προέκυψαν από τεστ στα οποία υποβλήθηκαν οι εθελοντές και μετρούσαν τις νοητικές και δημιουργικές ικανότητές τους. Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν επίσης ερωτηματολόγια σχετικά με πόσο άφηναν το μυαλό τους να ονειροπολεί στην καθημερινότητά τους.
Πολλή ονειροπόληση, υψηλότερες νοητικές ικανότητες
Όπως φάνηκε, τα άτομα που ανέφεραν πιο συχνή ονειροπόληση μέσα στην ημέρα είχαν και υψηλότερα σκορ στα τεστ νοητικών ικανοτήτων και δημιουργικότητας, ενώ παρουσίαζαν και πιο «αποδοτικά» εγκεφαλικά συστήματα στις μαγνητικές τομογραφίες.
«Συνηθίζουμε να πιστεύουμε ότι η ονειροπόληση είναι κάτι κακό - ότι το άτομο προσπαθεί να επικεντρώσει κάπου την προσοχή του και δεν μπορεί» σημείωσε ο Σουμάχερ. «Τα δεδομένα μας όμως δείχνουν ότι αυτό δεν είναι πάντα αλήθεια. Κάποιοι άνθρωποι έχουν πιο "αποτελεσματικό" εγκέφαλο».
Ποιος είναι ο «αποτελεσματικός» εγκέφαλος
Τι μπορεί να σημαίνει αυτή η «αποτελεσματικότητα»; Μεγαλύτερη ικανότητα του ατόμου να σκέφτεται, ακόμη και όταν ο εγκέφαλός του… βολτάρει. Πώς θα μπορούσε κάποιος να καταλάβει αν ο εγκέφαλός του είναι «αποδοτικός»; Ενα βασικό στοιχείο είναι ότι μπορεί να βγαίνει εύκολα από μια συζήτηση και να συντονίζεται ξανά σε αυτή χωρίς να έχει χάσει σημαντικά σημεία της.
«Τα ευρήματά μας μου θυμίζουν τους καθηγητές που συνηθίζουμε να λέμε ότι "είναι στον κόσμο τους" - πανέξυπνοι αλλά βυθισμένοι στις δικές τους σκέψεις» είπε ο καθηγητής Σουμάχερ. «Ή μου φέρνουν επίσης στον νου μαθητές που είναι πιο μπροστά από τους συμμαθητές τους νοητικά. Ενώ οι φίλοι τους χρειάζονται, για παράδειγμα, πέντε λεπτά για να μάθουν κάτι νέο, εκείνοι το μαθαίνουν μέσα σε ένα λεπτό και στη συνέχεια αρχίζουν να ονειροπολούν».
Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα νέα ευρήματα ανοίγουν τον δρόμο για περαιτέρω μελέτες ώστε να γίνει καλύτερα κατανοητό πότε η ονειροπόληση μπορεί να είναι επιβαρυντική για το άτομο και πότε μπορεί να είναι εποικοδομητική.
Science
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αποποίηση ευθυνών: Το ιστολόγιο δεν παρέχει συμβουλές, προτροπές και καθοδήγηση.
Εισέρχεστε & εξέρχεστε με δική σας ευθύνη :)