Πείραμα ζω και μη με ξυπνάτε τώρα

Κορίνα Βασιλοπούλου

Τα ’δατε; Τα μάθατε; Πείραμα ήταν κι έφυγε. Ποιος; Ο Μεγάλος Περίπατος της Αθήνας. Οπως το εμβόλιο για τον κορονοϊό και λοιπές ασθένειες. Πρώτα το δοκιμάζεις για να δεις τις παρενέργειες κι ύστερα το διοχετεύεις στην αγορά. Ετσι κι ο Περίπατος.

Πρώτα τον εφαρμόζεις πιλοτικά, κάνεις μπάχαλο τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων, ακούς τα σχολιανά σου και τον παίρνεις πίσω με σκοπό να τον επαναφέρεις κάποια στιγμή βελτιωμένο.

Σένιο. Το είδα γραμμένο και δεν το πίστευα, μέχρι που άκουσα με τα αυτάκια μου στο σχετικό βίντεο τον δήμαρχο Αθηναίων να συγκρίνει τον Περίπατο με τα πειράματα για τα εμβόλια. Κι εκεί δεν μπόρεσα παρά να θαυμάσω το μεγαλείο του ανδρός. Μόνο κάποιος που βλέπει έτη φωτός μπροστά θα επιχειρούσε ένα τόσο πρωτοποριακό πείραμα. Χωρίς μάλιστα να τσιγκουνεύεται. Δυο εκατομμύρια ξόδεψε για το πείραμα και, όποτε και αν έρθει η ώρα της πρακτικής εφαρμογής, θα δώσει τόσα κι άλλα τόσα. Γιατί ο δήμαρχος είναι πρωτοπόρος και οραματιστής. Και, κυρίως, δεν είναι μίζερος. 

Όχι σαν εκείνον τον παλαιολιθικό κομμουνιστή στην Πάτρα που τρώει τα λεφτά του Δημοσίου σε δομές σίτισης και αστέγων και στέλνει φαγητό, φάρμακα, νοσοκόμους, ψυχολόγους, κοινωνικούς, λειτουργούς, ακόμα και –άκουσον, άκουσον!– γυμναστές και μουσικούς σε σπίτια φτωχών, ηλικιωμένων και, εν γένει, αναξιοπαθούντων. Ευτυχώς, εδώ είναι πρωτεύουσα. Αθήνα, διαμαντόπετρα στης γης το δαχτυλίδι. Γι’ αυτό και θέλουμε δημάρχους διαμάντια, άξιους της λάμψης της πόλης. Μακάρι αυτός ο δήμαρχος να μείνει κοντά μας για πολλά χρόνια. Το όνειρό μου είναι να τον δω και πρωθυπουργό. Διά βίου, ει δυνατόν.

ΥΓ. Όταν τρώνε, δεν μιλάνε. Αλλά, πού μυαλό;

πηγή