Πέμπτη 25 Μαΐου 2017

Γιατί τα ‘καλά παιδιά’ δεν κερδίζουν στον έρωτα...

 
Ο Dr Jeremy Nicholson M.S.W., αναφέρεται με ένα ενδιαφέρον άρθρο σ’ αυτό ακριβώς. Κάνοντας ένα flash back θυμάται :

"Ήμουν ένας συμπαθητικός τύπος. Νομίζω ότι ήμουν το καλό παιδί. Ο τύπος που κάνει ό,τι του υπέδειξαν να κάνει (τόσο η κοινωνία όσο και οι ρομαντικές κωμωδίες). Έδωσα τα πάντα και δυστυχώς έμαθα από πρώτο χέρι ότι μια τέτοια συμπεριφορά δεν έχει τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Τελικά οι καλοί ‘τερματίζουν’ τελευταίοι".


Αν διαβάζετε το συγκεκριμένο άρθρο πιθανώς έχετε κάποια δική σας ανάλογη εμπειρία. Γιατί τελικά συμβαίνει κάτι τέτοιο;

Το ‘δόσιμο’ δεν σημαίνει απαραίτητα δέσμευση

Όταν κάνουμε ωραία πράγματα για τους άλλους, επενδύουμε σ’ εκείνους και στη σχέση. Με την πάροδο του χρόνου σταδιακά αρχίζουμε να νιώθουμε ότι τους αγαπάμε και είμαστε δεσμευμένοι στη σχέση αυτή.

Ωστόσο, δεν ισχύει απαραίτητα και το αντίστροφο. Ο δέκτης δεν αισθάνεται πάντα αγάπη. Στην πραγματικότητα, μπορεί να αισθάνονται ότι χειραγωγείται ή μπορεί απλώς να είναι γενικά αγνώμων. Εξάλλου η αγάπη δεν μπορεί να εξαγοραστεί.

Το πρόσωπο που επενδύει είναι εκείνο που αισθάνεται την αγάπη. Το άτομο που το εισπράττει όλο αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι αισθάνεται το ίδιο.

Είναι χαρακτηριστική η συμπεριφορά εκείνων που μόνο απαιτούν. Οι σύντροφοί τους πασχίζουν συνήθως να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες τους κι έτσι μοιραία καταλήγουν να τους ερωτεύονται ακόμη περισσότερο και να αισθάνονται δεσμευμένοι.

Ηθικό Δίδαγμα : Μην είστε «καλοί» και μην κάνετε τα πάντα για τον άλλον. Κάντε το σύντροφό σας να επενδύσει σε εσάς και στη σχέση. Να θυμάστε, όταν κάνουν οι άλλοι πράγματα για σας, τότε είναι που ερωτεύονται.

Οι καλοί άνθρωποι επιβραβεύουν την κακή συμπεριφορά

Όλοι μας μαθαίνουμε από τις συνέπειες της συμπεριφοράς μας. Όταν κάνουμε κάτι για το οποίο επιβραβευόμαστε, έχουμε την τάση να το ξανακάνουμε. Αντίθετα, αν κάνουμε κάτι για το οποίο εισπράττουμε κριτική ή τιμωρία, έχουμε την τάση να το αποφεύγουμε. Πολύ απλά …

Οι καλοί άνθρωποι τείνουν να αντιμετωπίζουν τις ημερομηνίες και τους συντρόφους τους με επιείκεια. ΑΚΟΜΗ κι όταν δεν το αξίζουν. Δεν έχει σημασία πώς συμπεριφέρεται ο σύντροφος, εκείνοι συνεχίζουν να φέρονται με καλοσύνη και επιείκεια, θεωρώντας πως αυτή η στάση τους κάποια στιγμή θα πρέπει να αναγνωριστεί.

Ότι θα συγκρατηθεί ο σύντροφος και θα αλλάξει τη δική του απαξιωτική ή λανθασμένη συμπεριφορά απέναντί τους. Δυστυχώς όμως δεν αντιλαμβάνονται τι ‘διδάσκουν’ τελικά στον σύντροφό τους. Στην ουσία, τον ανταμείβουν για την κακή συμπεριφορά.

Οι όχι-τόσο-καλοί άνθρωποι θέτουν πιο ξεκάθαρα όρια, είναι μάλλον πιο δίκαιοι στην ‘ανταμοιβή’ των συντρόφων. Επίσης, τους αγνοούν όταν είναι αγενείς ή απαξιωτικοί απέναντί τους. Έτσι ‘διδάσκουν’ τι ανέχονται και τι όχι. Αυτό επιτρέπει να γνωρίζουν τι αναμένεται από εκείνους.

Τελικά καλοί άνθρωποι ‘ποδοπατούνται’. Με το να είναι καλοί συνχώς ενθαρρύνουν πραγματικά τους άλλους να τους μεταχειρίζονται άσχημα, επιβραβεύουν εκείνους που τις κακομεταχειρίζονται. Αν αντίθετα ήταν επιλεκτικοί στην απόδοση ‘ανταμοιβής’ θα τύχαιναν καλύτερης μεταχείρισης σε αντάλλαγμα. Θα κέρδιζαν επίσης τον σεβασμό των άλλων.

 
 Συνεχιζεται..
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το blog ΟΛΑ ΛΑΘΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά σε άρθρα που αναδημοσιεύονται από διάφορα ιστολόγια. Δημοσιεύονται όλα για την δική σας ενημέρωση.