Σάββατο 7 Ιουλίου 2018

Ξερόλες - Αυτή η μάστιγα!


Ας μιλήσουμε για τους ξερόλες, για αυτή την ενοχλητική κάστα ανθρώπων που καλό θα ήταν κάποια στιγμή, να μαζευτούν όλοι μαζί και να κάνουν αυτό που φυσικά και ξέρουν ήδη, ώστε να μπορέσουμε οι υπόλοιποι να πορευτούμε αρμονικά στη ζωή μας, με ειρήνη και ομόνοια.


Πολλές φορές δεν έχεις την υπομονή να τους αντιμετωπίσεις με χαμόγελο και ψυχραιμία, γιατί σου ανεβάζουν τόσο γρήγορα και εύκολα το αίμα στο κεφάλι που το μόνο που μπορείς να φανταστείς μέσα στο μυαλό σου είναι τουλάχιστον δύο διαφορετικά σενάρια με το να τους ρίξεις κατακέφαλο χωρίς να βρεις το μπελά σου.

Τι πραγματικά σε νευριάζει


Και ξέρεις γιατί οι ξερόλες είναι τόσο εκνευριστικοί; Είναι αυτό του απόλυτου που διακρίνει οποιαδήποτε ατάκα βγαίνει από το στόμα τους. Εκείνοι γνωρίζουν καλύτερα, εκείνοι έχουν δίκιο, εκείνοι ξέρουν, εκείνους θα πρέπει να ακούσεις και η δική σου άποψη, τα συναισθήματα ή οι προβληματισμοί πάνε στον κάδο των αχρήστων και πέταμα απευθείας. Εκτιμώ μεν να έχεις μια δυναμική οπτική περί της ζωής, να ξέρεις ποιος είσαι και να έχεις καταλήξει σε έναν τρόπο σκέψης που διαπνέει κάθε σου απόφαση, αλλά εγώ μπορεί να μη συμβαδίζω σε αυτό μαζί σου, οπότε γιατί θα πρέπει να το αποδεχτώ με το ζόρι;


Αγένεια

Είναι όμως κι αυτή η αγένεια που δε μπορείς να χωνέψεις εύκολα. Γουστάρω πολύ τους ανθρώπους που ξέρουν περισσότερα από μένα, αλήθεια, πόσο μάλλον όταν αυτά μπορούν να μου τα μεταδώσουν με τον κατάλληλο και πλέον εποικοδομητικό τρόπο, καθώς έτσι νιώθω και εγώ η ίδια πως γίνομαι καλύτερη και ωθούμαι να σκεφτώ λίγο διαφορετικά και πέρα από τα δικά μου όρια. Εδώ όμως δε μιλάμε για παντελή απουσία τρόπου και τακτ, μιλάμε για την πηγαία ανάγκη να μειώσω τον άλλον για να μπορέσω εγώ να φανώ ανώτερος. Γιατί; Σου έκανα κάτι; Θα μπορέσεις να κοιμηθείς πιο εύκολα το βράδυ ή νιώθεις τελικά πως όντως κάτι αξίζεις;

Άσε που κάθεσαι απέναντί τους και έχεις όλη την καλή διάθεση να μπεις σε αυτή τη διαδικασία του δούναι και λαβείν που χαρακτηρίζει μία ανταλλαγή απόψεων και πάνω απ’όλα να παραμείνεις ανοιχτός σε αντίθετες θεωρήσεις και τελικά καταλήγεις να ακούς μόνο τη δική τους πλευρά, φανφάρες, αερολογίες και πάμπολλες ώρες με αναλύσεις και αυτοκριτική που φτάνει στα όρια του ψώνιου, ενώ εσύ απλά κοιτάς, χωρίς να έχεις τη δυνατότητα καν να ολοκληρώσεις τη σκέψη σου και να τοποθετηθείς επί του θέματος. Why the hell?


Η άποψη μου

Αντί να κοκορευόμαστε επομένως ο ένας στον άλλον, αντί να προσπαθούμε να αλληλοπικαριστούμε, γιατί να μην έχουμε πιο εποικοδομητικές λεκτικές συναλλαγές που κάπου έχουν να οδηγήσουν βρε αδερφέ; Ας μοιραστούμε όλοι αυτά που ξέρουμε με ταπεινό και όμορφο τρόπο και ας αφήσουμε τους άλλους να κατανοήσουν αν αξίζουμε ή όχι, αλλιώς καλύτερα να κάνουμε πράξη το γνωστό ρητό ‘η σιωπή είναι χρυσός’, μιας και μόνο έτσι θα γλιτώσουμε από περίσσειες ώρες σκοτίσματος.


Αθανασία Αντωνοπούλου

 
mycampus
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το blog ΟΛΑ ΛΑΘΟΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά σε άρθρα που αναδημοσιεύονται από διάφορα ιστολόγια. Δημοσιεύονται όλα για την δική σας ενημέρωση.